روزنامه شرق

شرق نوشت: تندروها می خواستند پیامبر را به خاطر امضای توافقنامه صلح بکشند، بعدا معلوم شد پیمان حدیبیه چه مزیتهایی برای اسلام داشت، هرچند امتیازاتی داده شده بود.

شرق نوشت: بازگشت لاریجانی تغییر نه فقط در لایه‌های سیاسی کشور، نه صرفا یک انتصاب، بلکه بازتعریفی از جهت‌گیری گفتمانی در سیاست خارجی و امنیتی ایران تلقی می‌شود. مطابق رویه مرسوم، پیش‌بینی می‌شود که وی در ادامه با حکم رهبر انقلاب، به‌عنوان نماینده رهبری در شورا نیز منصوب شود تا از حق رأی برخوردار شود. اتفاقی که در گذشته نیز بارها برای دبیران این شورا رقم خورده است.

روزنامه شرق نوشت: واقعیت این است که صداوسیمای جمهوری اسلامی سال‌هاست مرجعیت خبری و رسانه‌ای خود را با فعال‌شدن شبکه‌های ماهواره‌ای و رسانه‌ای خارجی و شبکه‌های رسانه‌ای در فضای مجازی از دست داده است و عملا در فضای عمومی و اجتماعی ایران، صداوسیما از کمترین اعتماد و اطمینان و به عبارت دقیق‌تر از کمترین رجوع رسانه‌ای برخوردار است.

شرق نوشت: هیچ‌وقت و در هیچ شرایطی حتی اگر در موضع قدرت هم باشید نباید مذاکره را رد کرد و ‏نپذیرفت این دو معنای بد دارد. یک تعبیر آن سلطه‏‌گری و تبختر؛ و تعبیر دیگرش ضعف و فقدان اعتمادبه‌نفس است.

یک روزنامه اصلاح طلب نوشت: نباید اقدمات دیپلماتیک تنها از طرف وزیر امور خارجه انجام شود، بلکه باید از تمام ظرفیت‌های دیپلماسی برای پیگیری حقوق مشروع کشور بهره جست و جامعه مدنی و نیروها و سازمان‌ها و تشکل‌های سیاسی و اجتماعی و فرهنگی نیز باید در این شرایط بسیار متفاوت و حساس ظرفیت‌های کارشناسی و رسانه‌ای و اجتماعی خود را وقف انسجام‌بخشی بر مبنای مطالبه جلوگیری از جنگ کنند.

یک روزنامه اصلاح طلب نوشت: کسانی که اینک مسئولیت مذاکره را برعهده گرفته‌اند، نمایندگی مستقیم هیچ گروهی را در داخل ندارند و خوشبختانه از نظر دنباله سیاسی سترون‌اند. از وزیر خارجه تا رئیس‌جمهور؛ مهم‌تر از همه اینکه فاقد نمایندگی جناحی-نخبگی-سازمانی (الیتیستی-کورپوراتیستی) در درون حاکمیت‌اند. نه پزشکیان علاقه‌ای به بسیج اجتماعی و ماندگاری در قدرت دارد و نه دیگرانی که در کار مذاکره‌اند، از ظرفیت لازم برای این کار برخوردارند؛ برای خرمن سیاست کبریت بی‌خطرند.