تقی آزاد ارمکی

عضو هیأت علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران گفت: دوره‌ای طولانی است که «جلیلیون» بر حوزه تبلیغات و فرهنگ مسلط شده‌اند‌؛ یعنی نه‌تنها صداوسیما، بلکه در سایر حوزه‌های فرهنگی ایران نیز همین تفکرات بنیادگرایانه وجود دارد و سازمان تبلیغات اسلامی، مساجد، مدارس، کتابخانه‌ها، سینما و... نیز گرفتار همین معضل اند. اما در برخی قسمت‌ها مانند حوزه تولید فیلم، ایدئولوژی به حاشیه رانده می‌شود، زیرا نمی‌تواند جذابیتی برای مخاطب داشته باشد. اما در جایی مانند صداوسیما که رسانه‌ای یک‌طرفه است، بنیادگراها غالب می‌شوند و شروع به تکرار گزاره‌های عام خود می‌کنند.

یک جامعه شناس و استاد دانشگاه می گوید: مذاکره و گفتگوی با آمریکا را اتفاقی می‌دانم که ظرفیت‌های جامعه ایرانی را برای نقش آفرینی بیشتر در سطح منطقه و بین الملل فعال می‌کند.

استاد جامعه شناسی دانشگاه تهران گفت: اگر [اصولگرای تندرو] می‌فهمید، قابل گفتگو بود؛ مغز او تعطیل است. هاضمه فکری ندارد. یک گزاره‌های ایدئولوژیک گرفته است که خودش در مرکز است. فقط یک جهان برایش قائل است. آقای جلیلی نماینده ایران در سازمان انرژی اتمی بود و آن جا قرآن می‌خواند. او که نیامده است قرآن از شما یاد بگیرد. نباید به او گفت که تنظیم روابط با جهان کند. او که اصلا جهان را قبول ندارد. به او باید هزینه و پولی داد که بماند تا دچار میرایی تاریخی شود.

یک جامعه شناس معتقد است ما راهی به جز صلح با جهان نداریم اما اینکه چطور وارد این گفت‌وگو شویم، نیاز به یک بازی سیاسی دارد و باید رئیس‌جمهور یا شخصیت‌های دیگر این گره را بگشایند. این بدین معنا نیست که ما به تمام خواسته‌های جهان تن دهیم.