آموزش بازیگری فقط انتقال تجربه نیست

نشست رونمایی از کتاب «استادان بزرگ بازیگری و شیوه‌های آموزش آنها» عصر امروز با حضور پیمان معادی مترجم کتاب، پارسا پیروزفر، محمد کارت، حسین پاکدل و دیگر بازیگران و هنرمندان در کتابسرای راوی برگزار شد.

در هنر، شدن وجود ندارد

حسین پاکدل در این نشست گفت: درست است که چکیده این کتاب برای همه مشاغل کاربرد دارد، اما برای بازیگری خیلی بیشتر کاربرد دارد.

این بازیگر با خوانش بخش‌هایی از کتاب گفت: برای هنرمند کافی است زبان کار خود را بداند و به زبان کار خود مسلط باشد. این خلاصه کردن یک مفهوم کلی است، اما واقعیت است که این کتاب فقط درباره بازیگری نیست و به بازیگری هم می‌پردازد.

وی افزود: نویسنده کتاب که خودش استاد دانشگاه و بازیگر است، این کتاب را نوشته؛ زبان کتاب زبان دلنشینی است. انگار رفیق نزدیک و صمیمی شما دست شما را گرفته و تک تک شما را با آموزه‌ها آشنا می‌کند.

پاکدل ادامه داد: این کتاب بدون تفاخر در تمرین‌های هر مکتب با شما همراه است. خیلی مهم است احساس کنید با شما رفاقتی صحبت میکند هر مکتب و هر تحول را به شما آموزش می‌دهد.

وی افزود: مادر سینما، تئاتر است. کتاب روی این مبحث کار می‌کند و شما فکر می‌کنید کاملترین مفاهیم را گفته است.

پاکدل دربارع تئاتر در هالییود گفت: بسیاری از کسانی که در هالیوود کار تئاتر می‌کردند مهاجرین اروپایی بودند و آموزه‌های خودشان را به آنجا می‌بردند. تمام مکاتب بعد از آن هم، سوار بر مکتب استانیسلاوسکی است. ویژگی او این بود که تمام آموزه‌های خودش را بازنگری می‌کرد و برخی را کنار می‌گذاشت و جا‌هایی هم روی آموزه‌های او کار می‌کردند.

این بازیگر با بیان اینکه عده‌ای پس از چند کار، فکر می‌کنند اتفاقی که باید افتاده، گفت: بسیاری از کسانی که یک کار بازی می‌کنند و مطرح میشوند تصورشان این است که ما دیگر، شدیم؛ درحالیکه در کار هنر، شدن وجود ندارد؛ تا آخرین لحظه باید آموخت. این کتاب به من نشان می‌دهد چقدر چیز وجود دارد که به من به عنوان ادبیات حرفه خودم باید بدانم.

وی افزود: پیمان در «برف روی کاج‌ها» بسیار از دست من حرص خورد. من این کتاب را در یک مرحله، سه بار خوانده‌ام. اگر پیش از آخرین کاری که کارگردانی کردم، این کتاب را خوانده بودم، طور دیگری کارگردانی می‌کردم.

پاکدل درباره شرایط تئاتر ایران پیش و پیش از انقلاب گفت: تئاتر ما به ذات به خصوص تئاتر مدرن نما تحت تاثیر آموزه‌های استانیسلاوسکی است. بعد از دهه ۵۰ و اواخر دهه ۴۰ که گروه‌های تئاتر ایران جابه‌جا می‌شدند، تئاتر ایران تحت تاثیر آلمان و انگلیس بود. بعد از انقلاب با توجه به فضای بازی که رسانه‌ها ایجاد کردند تاثیر تئاتر آمریکا بر ایران بیشتر شد. آموزه‌هایی که مکاتب آمریکایی در سینما و تئاتر ما ایجاد کردند زیاد بود.

وی ادامه داد: این کتاب برای مدارس و آموزشگاه‌های بازیگری بسیار مفید و مناسب است. فقط حضور در کلاس‌های بازیگری، بازیگر تربیت نمی‌کند. آن زمان گروه‌های تئاتر وجود داشتند؛ مثل گروه‌هایی که مرحوم پسیانی داشت؛ این گروه‌ها بود که بازیگر و در نهایت تماشاگر هم تربیت می‌کرد.

پارسا پیروزفر: آموزش بازیگری فقط انتقال تجربه نیست

پارسا پیروزفر در مراسم رونمایی از کتاب «استادان بزرگ بازیگری و شیوه‌های آموزش آنها» درباره ابهاماتی که درباره آموزش بازیگری وجود دارد، گفت: یک سوتفاهماتی درباره اینکه خیلی‌ها فی نفسه بازیگر هستند و چیزی دیگر نیاز نیست، وجود دارد. این درست است که حتما بعضی‌ها در نقطه شروع از بقیه به واسطه استعدادی که دارند یا تمرین‌هایی که داشتند، جلوترند، اما بخش زیادی از کار در مسیر یاد گرفته می‌شود. حتی ما جلوی چشمان تماشاگر هم چیز‌هایی یاد میگیریم.

بازیگر فیلم «مست عشق» ادامه داد: اینکه ما درباره بازیگری تا کجا و چقدر بلند پروازانه حرف می‌زنیم، اهمیت دارد. آدمی باید خلاق باشد. آدم اگر هیچ رجوعی به تاریخ فلاسفه نکرده باشد، چطور میخواهد افلاطون را بشناسد؟ در چشمان برخی بازیگران هیچ ایده‌ای درباره چیزی که بازی می‌کنند وجود ندارد.

پیروزفر درباره اندوخته‌های لازم برای یک بازیگر گفت: شاید لازم است که به تاریخ هنر‌های تجسمی رجوع کنیم تا ببینیم یک هنرمند، بدن را در دوره‌های مختلف چطور می‌بیند. ممکن است جلوی دوربین اینها به کار نیاید و برای کارگردان بهتر باشد که این بازیگر به آن درجه از آموختگی نرسیده باشد، اما ما ناچاریم به تنفس‌مان و به پرورش صدایمان فکر کنیم. در عرصه اندیشه هم هر چه بیشتر بلد باشیم، بیشتر به کارمان می‌آید.

استعداد ما را از آموزش بی‌نیاز نمی‌کند

بازیگر سریال «در چشم باد» گفت: آدم را برای نقش تربیت کردن مسیر طولانی نیاز دارد. آموزش به هر شکل لازم است و طبیعی است و سوال این است که مگر ما در همه عرصه‌ها به آموزش نیاز نداریم؟ دست است عده‌ای استعداد دارند، اما این آنها را از آموزش بی‌نیاز نمی‌کند.

پیروزفر تاکید کرد: قطعا برای هر نقش جدیدی، آموزش جدیدی نیاز است و تولد جدیدی باید اتفاق بیفتد. اگر کلاس‌ها هم تمام میشود، باید آموزش را ادامه دهیم. هنر گسترده‌ای لایتناهی است. این جذابیت ماجراست. باید حتی گروه یک نفره تشکیل دهید. نمایشنامه بخوانید، تمرین و جست‌و‌جو کنید.