تنها راه نجات کشور، راهبرد «اول ایران» و تنش‌زدایی با جهان است

در متن بیانیه حزب توسعه ملی آمده است:

پس از فراز و نشیب‌های فراوان، نهایتاً با پیگیری تروئیکای اروپا و حمایت ایالات متحده امریکا، و ارجاع پرونده هسته‌ای ایران به شورای امنیت سازمان ملل، قطعنامه‌های تحریمی پیشین و محدودیت‌های جهانی علیه کشور مجدداً برقرار شد. وضعیتی که بی شک آثار و پیامد‌های سنگینی بر اقتصاد، معیشت، امنیت و زیست جمعی ایرانیان خواهد داشت و در همین فاصله اندک پس از بازگشت به شرایط ماقبل برجام نیز آثار آن را می‌توان به وضوح مشاهده کرد.

گرچه قانون شکنی قدرت‌های بزرگ، بالاخص ایالات متحده و رفتار‌های شیطنت آمیز رژیم صهیونسیتی در شکست معاهده تاریخی برجام نقشی اساسی داشته است، اما نمی‌توان از کوتاهی‌ها و فرصت سوزی‌های مقامات کشور ناشی از عدم درک ِ مناسبات قدرت در عرصه جهانی و سیالیت و سیاست بین الملل و نیز تأثیر پذیری از فشار‌های باند‌های قدرت و ثروت داخلی چشم پوشید.

امروز بیش از هر زمانی می‌توان آثار ناگوار سیاست‌های غلط گذشته، امت گرایی خیال اندیشانه و بیگانه با واقعیات بین المللی، منطقه‌ای و ملی و هدف‌گذاری‌های فراتر از ظرفیت و توان ملی را در همه عرصه‌ها و سطوح داخلی و خارجی کشور مشاهده کرد.

خطا‌های محاسباتی در ارزیابی قوا و مشروط کردن منافع و مصالح کشور به منازعات ِ بین المللی، و متحمل شدن هزینه‌های هنگفت در این راه نه تنها دستاورد مثبتی برای ایران نداشته، بلکه کشور را عملاً از مسیر رشد و توسعه خارج ساخته و با حاکم کردن وضعیت نه جنگ و نه صلح امور کشور را به حالت تعلیق درآورده است. اصرار بر یکجانبه‌گرایی شرق گرایانه به جای تلاش برای برقراری روابط متوازن با همه قدرت‌ها اعم از روسیه و چین و اروپا و آمریکا، و هدف‌گزاری اتحاد راهبردی با کشوری مانند روسیه که علاوه بر رقابت در صادرات نفت و گاز، تداوم تنش میان ایران با آمریکا و اروپا و نگهداشتن ایران در وضعیت نه جنگ و نه صلح را به سود منافع راهبردی خود می‌داند جزتحمیل خسارت‌های جبران ناپذیر بر کشور دستاوردی برای کشورندارد.

حزب توسعه ملی ایران اسلامی که به ویژه طی دو سال اخیر به طرق ِ مختلف نسبت به تحولات جهانی و منطقه‌ای و اثار نامطلوب آن بر امنیت ملی و اقتصاد و توسعه کشورهمواره انذار داده است، اکنون که متأسفانه بسیاری از آن پیش بینی‌ها محقق شده است، بیش از پیش بر ضرورت فهم ِ منطق تحولات جدید تأکید می‌کند و مصرانه خواهان اتخاذ تصمیمات روزآمد، تغییربنیادین در سیاست‌های کلان ِ به سود مصالح و امنیت ملی است.

به گمان ما راه برون رفت از وضعیت فرساینده کنونی اتخاذ راهبرد توسعه همه جانبه در داخل و صلح در خارج در سایه شعار «اول ایران» است. ایران اگر بخواهد در سطح منطقه و جهان به مثابه قدرتی تأثیر گذار و مورد احترام ظاهر شود، باید سهمی متناسب با ظرفیت‌های بی‌نظیر انسانی و مواهب سرشار خدادادی خویش از اقتصاد جهانی به خود اختصاص دهد. افزایش سهم ایران از اقتصاد و تجارت بین الملل، استفاده بهینه از موقعیت منحصر‌به‌فرد ژئواستراتژیک کشور به منظور‌ارتقای سهم کریدور‌های ایرانی در زنجیره مبادلات جهانی علاوه بر تأمین این هدف نقش به سزایی در افزایش امنیت ملی کشور ایفا خواهد کرد.

طی این مسیر و خروج از تنهایی استراتژیک کنونی تنها از طریق تنش زدایی با کشور‌های جهان به ویژه آمریکا، برقراری روابط متوازن با همه قدرت‌های جهانی و نیز کشور‌های مهم منطقه و اتخاذ بی طرفی فعال در قبال کانون‌های منازعه میان قدرت‌ها ممکن خواهد بود.