مخالفت با پزشکیان بیشتر از جنس ترس از شفافیت است

سیدفرید موسوی در واکنش به فضاسازی‌های اخیر علیه مسعود پزشکیان رئیس‌جمهوری گفت: پزشکیان نماد یک سیاستمدار صریح و صادق است که مصالح ملی را بر ملاحظات جناحی ترجیح می‌دهد، پس طبیعی است جریاناتی که سیاست را صرفا در انحصار خود می‌خواهند، از چنین شخصیتی احساس نگرانی کنند؛ مخالفت با پزشکیان بیشتر از جنس ترس از شفافیت و پاسخگویی است تا اختلاف سلیقه سیاسی.

وی اضافه کرد: وقتی شبکه‌های غیرشفاف اقتصادی و منافع رانتی احساس کنند فردی همچون پزشکیان می‌تواند چراغ روی تاریکی‌ها بیندازد، مقاومت می‌کنند. این تقابل فقط سیاسی نیست، در بسیاری از موارد پشت آن منافع اقتصادی بزرگی نهفته است که به خطر می‌افتد. برای برخی حذف یک چهره اصلاح‌گر و ضد فساد مساوی با تداوم چرخه منافع خاص است.

این عضو کمیسیون اقتصادی مجلس با اشاره به رویکردهای انتقادی پزشکیان نسبت به برخی سیاست‌ها گفت: بی‌شک پزشکیان به‌جای مصلحت‌سنجی‌های معمول، صریحا سیاست‌های ناکارآمد و هزینه‌ساز را نقد کرده است. همین نگاه انتقادی که برخاسته از دلسوزی برای کشور است، برای عده‌ای خوشایند نیست چون نقدهای او مبتنی بر آمار، تجربه و اخلاق است و این، ضربه به مشروعیت تصمیم‌های غیرکارشناسی می‌زند.

وی حذف پزشکیان ‌را «بخشی از یک روند کلی‌تر برای محدود کردن صدای منتقدان» دانست و اظهار کرد: وقتی حذف یک صدا به‌جای پاسخ منطقی به نقدها انتخاب می‌شود، نشان می‌دهد هدف بزرگ‌تر یعنی مهندسی صحنه سیاسی و محدود کردن دایره گفت‌وگو در میان است. این مسیر نه تنها صدای پزشکیان را نشانه می‌گیرد بلکه پیام خطرناکی برای همه نیروهای منتقد اما متعهد به نظام ارسال می‌کند.

موسوی ادامه داد:‌ باید پذیرفت که بخشی از این ماجرا محصول رقابت‌های جناحی است. برخی جریان‌ها به‌جای رقابت سالم به حذف سیاسی رقیب روی آورده‌اند. اختلاف فکری طبیعی است اما وقتی به ابزار حذف بدل شود یعنی سیاست از مسیر تعامل خارج شده و وارد مدار تخریب شده است.

نماینده مراغه وعجب‌شیر در مجلس افزود:‌ این اقدام می‌تواند بی‌اعتمادی عمومی را تشدید کند. جامعه‌ای که انتظار شفافیت و صداقت دارد، با دیدن حذف چهره‌های منتقد و مردمی، احساس می‌کند راه گفت‌وگو بسته شده است که نتیجه آن، افزایش شکاف میان حاکمیت و مردم و تقویت گفتمان‌های اعتراضی خواهد بود. این یک خطای استراتژیک است که می‌تواند سرمایه اجتماعی نظام را تضعیف کند.

وی درباره راهکارهای حفظ فضای گفت‌وگو و همگرایی، گفت: اولین راهکار، پذیرش نقد و شنیدن صدای متفاوت است و هیچ نظام سیاسی با تک‌صدایی پایدار نمی‌ماند. موضوع دیگر بازگرداندن شفافیت و پاسخگویی به صدر سیاست‌گذاری و تقویت نهادهای نظارتی مستقل است برای تضمین اینکه منافع ملی بر منافع گروهی اولویت دارد. همگرایی زمانی محقق می‌شود که اعتماد مردم به گفت‌وگوی واقعی بازسازی شود و این بدون حضور صداهای متنوع از جمله چهره‌هایی چون پزشکیان، ممکن نیست.