ایستگاه پایانی مذاکره از نگاه آمریکا، فتنه‌انگیزی و ایجاد آشوب در داخل کشور است

حسین شریعتمداری در شماره امروز کیهان با اشاره به ادامه روند اعمال تحریم‌ها علیه ایران، از بی‌ثمر بودن مذاکرات جاری گفته و نوشته: «مواضع متناقض و دوگانه آمریکا درباره مذاکرات جاری به وضوح حکایت از آن دارد که حریف می‌داند از این مذاکرات آبی به نفع آمریکا گرم نمی‌شود. زیرا هر دو سوی فرمولی که به عنوان «موازنه» مذاکرات به میان کشیده شده، مسدود است. نه ایران از حق غنی‌سازی بدون مرز خود که در NPT به رسمیت شناخته شده است، صرفنظر می‌کند و نه آمریکا حاضر است از تحریم‌ها که از آن به عنوان یک اهرم علیه ایران استفاده می‌کند، دست بکشد. پس هریک از دو سوی ماجرا با کدام انگیزه وارد مذاکره شده‌اند و چه هدفی را دنبال می‌کنند؟»

وی افزوده است: «آمریکا به مذاکره، به عنوان مذاکره برای حل مسائل فی‌مابین نگاه نمی‌کند، بلکه به قول ریچارد نفیو از مذاکره به عنوان «تنها راه مقابله – بخوانید مقابله با موجودیت ایران اسلامی- استفاده می‌کند». اما چگونه؟!»

شریعتمداری همچنین نوشته: «همه شواهد حکایت از آن دارند که نگاه آمریکا برخلاف آنچه تظاهر می‌کند به مسئله هسته‌ای و درصد غنی‌سازی نیست. ایستگاه پایانی مذاکره از نگاه آمریکا، فتنه‌انگیزی و ایجاد آشوب در داخل کشور است. مواضع متناقض آمریکا درباره مذاکرات را باید در این چارچوب ارزیابی کرده و آن را بهره‌گیری از ترفند «کج‌دار و مریز» برای ادامه مذاکره تا رسیدن به ایستگاه مورد نظر دانست. به گروگان گرفتن شرایط اقتصادی و معیشت مردم از طریق شرطی کردن و گره زدن آن به مذاکرات یکی از اصلی‌ترین اهداف حریف است و در این میان به وضوح می‌توان دید که یک جریان سیاسی آلوده در داخل کشور که به سختی می‌توان در مواضع و عملکرد آن، نمونه متفاوتی با مواضع و عملکرد دشمن را آدرس داد، از مدت‌ها قبل در این عرصه فعال شده است این جریان در هماهنگی آگاهانه و در برخی از موارد ناخود‌آگاه با مافیای اقتصادی، نقش ستون پنجم آمریکا را برعهده دارد.»

وی ادامه با متهم کردن حامیان داخلی مذاکره که می‌گویند «مشکلات اقتصادی کشور از طریق مذاکره با آمریکا قابل حل است» نوشته: «جریان مورد اشاره و مافیای اقتصادی همسو با آن بی‌آن‌که با مانع جدی و پیشگیرنده‌ای رو‌به‌رو باشند، به گروگان‌گیری شرایط اقتصادی و معیشت مردم از طریق شرطی کردن و گره زدن آن به مذاکرات مشغولند و از هنگام شروع مذاکرات تاکنون شاهد نوسانات فراوان و افزاینده در قیمت کالا و خدمات، افزایش بی‌حساب نرخ ارز و سر‌ریز فاجعه‌بار آن روی زندگی مردم و‌… هستیم؛ و با عرض پوزش، این پرسش کماکان بی‌پاسخ مانده و یا پاسخ شایسته‌ای نیافته است که مسئولان و مراکز محترم اطلاعاتی و امنیتی و قضائی، به قول حافظ «در چه کارند همه»؟!»

شریعتمداری در پایان نوشته: «شواهد موجود حکایت از آن دارند که برخورد دو‌گانه و متناقض با مذاکرات، پاشنه آشیل آمریکاست و این روش کج‌دار و مریز با هدف پیشگیری از تصمیم قطعی ایران درباره توقف یا ادامه مذاکرات به کار گرفته شده است. انتظار آن است که مسئولان محترم کشورمان، ادامه مذاکرات را به اعلام نظر صریح آمریکا درباره مذاکرات و آنچه از مذاکره انتظار دارد مشروط کنند. در این حالت، اولاً؛ برهم زننده مذاکرات محسوب نمی‌شوند، ثانیاً؛ تاکید خود بر حفاظت از منافع ملی را در افکار عمومی ثبت می‌کنند، ثالثاً: طفره آمریکا، این کشور را به عنوان برهم زننده مذاکرات معرفی می‌کند و نه ایران را و بالاخره اینکه با شلیک به پاشنه آشیل آمریکا، استفاده حریف از ترفند کج‌دار و مریز و برخورد دوگانه را بر باد می‌دهد.»