علی شریعتی، در گفت‌وگو با خبرنگار ما، درباره امنیت سرمایه‌گذاری پس از مذاکرات و توافق احتمالی، اظهار کرد: خوشحال هستیم بعد از چند سالی که همه به دنبال جنگ، ردیابی بمب‌افکن و تعداد ناو بودند، بالاخره بارقه امید به منطقه بازگشت و نکته مثبتی است. کسانی که می‌گفتند مذاکره فایده‌ای ندارد، به این نکته رسیدند که اقتصاد بدون وزیر و ارزش پول ملی ما در طی یک هفته، 20 درصد، تنها به دلیل دو سفر تقویت شد و هر چه به سمت توافق حرکت کنیم این نتایج بیش‌تر مشاهده می‌شود و به عنوان مثال تخلیه حباب‌های هیجانی در دلار را شاهد خواهیم بود. 

وی با بیان این که «یکی از نخستین مواردی که باید به آن بپردازیم این است که قوانین بین‌المللی پولی را هرچه سریع‌تر در کشور تصویب و اجرایی کنیم» خاطرنشان کرد: شورای تشخیص مصلحت نظام باید بحث CFT و پالرمو را تصویب کند و در ادامه این موضوع، FATF اجرایی شود و ما از سطح مشکی FATF خارج شویم. این مورد یکی از اولین پیش‌نیازهایی است که باید به درستی انجام شود. بعد از اینکه مذاکرات عمان و رم به نتیجه برسد، باید زیرساخت‌های مکمل مالی مانند بیمه‌های جهانی، سوئیچ وانتقال‌های پول که الفبا و نکات اولیه حضور سرمایه‌گذاران در ایران است، تامین شود. به عنوان مثال، من یک سرمایه‌گذار هستنم و می‌خواهم میلیاردها تومان، پول خود را به ایران بیاورم و اگر نتوانم با ایران سوئیچ کنم و از سیستم بانکی و بیمه جهانی بهره‌مند شوم، این سرمایه‌گذاری بی‌نتیجه و درهاله‌ای از ابهام باقی می‌ماند. بنابراین اگر این پیش نیازها تامین نشود، شرایط ما با دیگرکشورهای منطقه متفاوت خواهد بود.

شریعتی با اشاره به توافق برجام متذکر شد: پس از برجام شاهد ورود متعدد هیئت‌های اروپایی به اتاق بازرگانی ایران بودیم که قصد داشتند در صنعت هواپیمایی، صنایع نفتی و ماشین استفاده حداکثری ببرند؛ اما در حال حاضر خود اروپا با مشکلات ورشکستگی مواجه است. همچنین مذاکرات و توافق احتمالی فعلی را باید در چارچوب جنگ میان آمریکا و چین در حوزه موضوعات تعرفه‌ای، یارگیری منطقه‌ای و... بررسی کرد و شاید ادعای این فرضیه این باشد که ترامپ اولین جایی که رفت، چین بود و مسئله اوکراین را با او تعیین تکلیف کرد. دل آمریکا برای ما نسوخته است، ما نیز به دنبال ترحم نیستیم و بحث درخصوص بازی‌های قدرت دنیا است. آمریکا می‌بیند که ما نفت خود را ارزان و با تخفیفات بالا از روی ناچاری در اختیار چین قرار می‌دهیم و این منابع ارزان باعث قوی‌تر شدن و زرنگ‌تر شدن چین شده است و با این راه‌کار می‌خواهد حال چین را بگیرد. در این میان اگر منافعی نیز به ما برسد، بسیار مطلوب خواهد بود.

این فعال اقتصادی افزود: صنایع کشور مانند صنایع هواپیمایی و صنایع دکل ما فرسوده است و به دلیل نبود رینگ‌های حفاری اکتشاف، بسیاری از حوزه‌ها غیرفعال هستند. از ماشین‌‌آلات حفاری بی‌بهره هستیم، معادن و همچنین انرژی و ناترازی‌های موجود و نیز حوزه‌های زیرساختی، مواردی هستند که می‌توان با سرمایه‌گذاری‌های مشترک و با مدل‌های سرمایه‌گذاری مختلفی که وجود دارد، باعث قوام و بقای این موافقت شد، چرا که منافع مالی حائز اهمیت است، که اگر تداوم داشته باشد، همه می‌خواهند از آن محافظت کنند. همچنین باید گفت کشورهای منطقه تمام تلاش خود را می‌کنند که ازسرمایه‌گذاری‌هایی که در کشورشان شده و یا قرار است انجام شود، محافظت کنند. به این نکته هم باید اشاره کرد که متاسفانه در چند سال اخیر، تنها چند تاجر افغان برای اقامت به ایران آمدند و ما از حضور سرمایه‌گذار در بخش‌های مختلف بی‌بهره بودیم.

وی خاطرنشان کرد: مدل‌های زیادی داریم که می‌تواند بخش خصوصی، دولت و سرمایه‌گذار را درگیر کند، مانند مدل «شراکت خصوصی- عمومی» که از مدل‌های روز سرمایه‌گذاری در دنیا است که برخی از زیرساخت‌های غیراستراتژیک نیز می‌توان همزمان با موارد استراتژیک مانند نفت، هواپیما، انرژی و... رونق پیدا کند. در حال حاضر مانند ماشینی هستیم که تحریم‌هایی که می‌گفتند همانند کاغذپاره است، ما را به انتهای دره فرستاده است. ما چپ کردیم و تازه از ته دره به لب جاده آمده‌ایم و باید حرکت کنیم تا چند سالی که از چشم‌انداز 1404 عقب افتاده‌ایم، جبران شود.

شریعتی گفت: کسانی که دستشان به جایی می رسد، باید فضا را کنترل کرده و تلاش کنند در این روزها کسی از دیواری بالا نرود و اتفاق خاصی در کشور رخ ندهد که این مرحله گذار را پشت سر بگذاریم تا امید دوباره به کشور بازگردد. چرا که مهم‌ترین مسئله، فارغ از سرمایه‌گذاری در کشور و موارد از این دست، بازگشت امید به کشور است. اگر امید به کشور بازگردد، پول، اشتغال و کار نیز دوباره به کشور وارد می‌شود، اما اگر امید در این کشور از دست رود، بحث مهاجرت را در پیش داریم که این موضوع خود باعث خروج نخبگان، سرمایه و... از کشور می‌شود.