نفت و پتروشیمی
بررسی چالش‌ها و پتانسیل‌های صنعت پتروشیمی
موسسه مک کنزی در گزارشی به بررسی چالش‌ها و پتانسیل‌های صنعت پتروشیمی پرداخته است. این گزارش در ابتدا به مازاد عرضه و کاهش نرخ‌های سود در این صنعت اشاره کرده و در ادامه امیدهایی برای رفع این شرایط ترسیم کرده است.
به گزارش اصلاحات نیوز به نقل از دنیای اقتصاد، در این گزارش پیش‌بینی شده که شرایط بازار با رشد تقاضا در سطح ۲۰۲۳ یا کمی بالاتر از آن بهبودی ملایمی داشته باشد. «انتظار می‌رود رشد تولید ناخالص داخلی جهانی در سال ۲۰۲۴ مشابه رشد سال ۲۰۲۳ باشد، اما با رسیدن بازارها به سطح موجودی طبیعی در نیمه سال (تخلیه ذخایر خرده‌فروشی عمدتا تا پایان سال ۲۰۲۳ تکمیل شد) می‌تواند کاهش یابد. سناریوی صعودی مستلزم بهبود قوی رشد تقاضا در چین است که از سال ۲۰۲۰ کم بوده است، اما انتظارات در اینجا نسبتا ضعیف است.»
این گزارش در ادامه نوشته است: «در سمت عرضه، وضعیت مازاد عرضه می‌تواند پس از سال ۲۰۲۴ ادامه یابد هرچند که در زنجیرههای منتخب مانند PVC، بهبودی متوسط ممکن است.» گفته شده چهار حوزه عدم‌قطعیت می‌تواند بر سودآوری صنعت در سال آینده تاثیر بگذارد: رشد تقاضای پتروشیمی در چین، منطقیسازی صنعت، افزایش قیمت نفتا در مقابل نفت خام، و موانع تجاری و عوارض جدید.
منطقیسازی صنعت
بر اساس این گزارش با توجه به حاشیههای سود پایین که در بسیاری از زنجیرههای شیمیایی دیده می‌شود، بحث‌هایی در مورد منطقیسازی در زنجیره‌هایی مانند MEG و PET وجود دارد. در دهه گذشته، صنعت گاهی دارایی‌‌‌ها را برای مدت طولانی‌‌‌تر از حد انتظار، با تعطیلی کارخانه‌‌‌ها محدود نگه داشته است، به این دلیل که حاشیههای سود جذاب شوند. این گزارش گفته در حال حاضر هم از آنجا که آونگ به سمت یک محیط کم‌حاشیه طولانی‌‌‌مدت نوسان می‌کند، ظرفیتهای غیراقتصادی می‌تواند بهویژه در اروپا و آسیای شمال شرقی در معرض خطر بسته شدن باشد.
از لحاظ تاریخی، منطقیسازی ظرفیت در صنایع شیمیایی زمانی اتفاق می‌‌‌افتد که حاشیه سود کم باشد، اما تعطیلی‌‌‌ها در ۵ سال گذشته حداقل بوده است. علاوه بر این، دولت‌ها اخیرا به سمت ردپایی با راندمان بالاتر و کربن پایین‌تر (مانند قانون اصلاح‌شده ژاپن در مورد منطقی کردن مصرف انرژی) فشار می‌آورند. مطابق این گزارش با وجود این، زمینه‌‌‌ای برای خوش‌بینی محتاطانه در کوتاهمدت، بهویژه برای تولیدکنندگانی که موقعیت خوبی دارند (آنهایی که هزینههای پایین، مزیت‌‌‌های تکنولوژیکی، یا دارایی‌‌‌های مدرن یا تازه اصلاح‌شده دارند) در آمریکای شمالی و خاورمیانه وجود دارد.
آمریکای شمالی. انتظار می‌رود حاشیهها در آمریکای شمالی به تدریج بهبود یابد، زیرا پیش‌بینی می‌شود قیمت نفتا نسبت به نفت خام افزایش یابد و مزیت‌‌‌های کراکرهای اتان را بهبود بخشد. علاوه بر این، ظرفیت جدید اضافی محدودی در منطقه در کوتاهمدت وجود خواهد داشت، که فرصتی را برای بازار فراهم می‌کند تا ظرفیتهای جدید اضافه شده در سال ۲۰۲۳، بهویژه در PE را جذب کند. خاورمیانه. مانند آمریکای شمالی، انتظار می‌رود که حاشیهها به تدریج بهبود یابد. انتظار می‌رود این منطقه به حرکت در پایین‌دست ادامه دهد که نشان‌دهنده افزایش ساخت واحدهای تبدیل نفت خام به مواد شیمیایی و مشتقات پایین‌دست است.
اروپا. اگرچه صنعت همچنان با چالش‌‌‌های ناشی از رشد اقتصادی آهسته، نوسانات بالای انرژی و الزامات کربن‌‌‌زدایی، و نیز تحول و منطقیسازی قابل‌توجه مواجه است، تولیدکنندگانی که موقعیت مناسبی دارند به طور بالقوه می‌توانند از حرکت از صادرات خالص به واردات خالص سود ببرند. علاوه بر این، قوانین جدید اقتصاد چرخشی و مکانیزم تنظیم مرز کربن می‌تواند رقابت‌پذیری اروپا را افزایش دهد.
در آسیا هم حاشیههای تحت فشار احتمالا با عرضه ظرفیت جدید و رقابتی در چین، بهویژه در PP وPET، ادامه یابد. منطقیسازی دارایی‌‌‌های قدیمی‌‌‌تر و کوچک‌تر احتمالا تسریع می‌شود، اما تعادل بین این منطقی‌‌‌سازی‌‌‌ها و افزایش ظرفیتهای جدید و همچنین تکامل رشد تقاضا در چین، تعیین‌‌‌کننده‌‌‌ای است که آیا بهبودهای کوتاهمدت وجود دارد یا خیر. به نوشته این گزارش با توجه به زنجیرههای ارزش کلیدی پتروشیمی، ادامه مازاد عرضه پیش‌بینی می‌شود. در اتیلن، عرضه و تقاضا هر دو در سال ۲۰۲۴ تقریبا ۳درصد رشد خواهند کرد، بنابراین میزان استفاده جهانی در حدود ۸۲درصد باقی خواهد ماند. ممکن است حاشیهها در چین اندکی بهبود یابد، اما پیش‌بینی تغییر در رفتار فروش چالش‌برانگیز است.
نویسنده‌های این گزارش می‌گویند که با ورود صنعت به دومین سال کاهش حاشیه سود، شرکت‌ها می‌توانند ارزیابی کنند که آیا ارزش اضافی را می‌توان از طریق بازنگری اساسی در مدل عملیاتی، پیکربندی زنجیره تامین، هزینههای عملیاتی، استقرار سرمایه (سرمایه تعمیر و نگهداری) و برتری تدارکات باز کرد. هوش مصنوعی دیجیتال و مولد نیز فرصت‌های نوظهوری ارائه می‌دهد. این گزارش در پایان نوشته است: کاهش تقاضا و مازاد عرضه، چالشی دائمی برای صنعت جهانی شیمیایی ایجاد کرده است که احتمالا در کوتاهمدت گسترش خواهد یافت. بازیگران باید پایه محکمی برای رشد پایدار و انعطاف‌‌‌پذیر در چشم‌‌‌انداز صنعت همیشه در حال تحول ایجاد کنند و با بهبود بهره‌‌‌برداری جهانی، برای بهبود میان‌‌‌مدت آماده شوند.
