تقی آزاد ارمکی

یک جامعه شناس و استاد دانشگاه می گوید: مذاکره و گفتگوی با آمریکا را اتفاقی می‌دانم که ظرفیت‌های جامعه ایرانی را برای نقش آفرینی بیشتر در سطح منطقه و بین الملل فعال می‌کند.

استاد جامعه شناسی دانشگاه تهران گفت: اگر [اصولگرای تندرو] می‌فهمید، قابل گفتگو بود؛ مغز او تعطیل است. هاضمه فکری ندارد. یک گزاره‌های ایدئولوژیک گرفته است که خودش در مرکز است. فقط یک جهان برایش قائل است. آقای جلیلی نماینده ایران در سازمان انرژی اتمی بود و آن جا قرآن می‌خواند. او که نیامده است قرآن از شما یاد بگیرد. نباید به او گفت که تنظیم روابط با جهان کند. او که اصلا جهان را قبول ندارد. به او باید هزینه و پولی داد که بماند تا دچار میرایی تاریخی شود.

یک جامعه شناس معتقد است ما راهی به جز صلح با جهان نداریم اما اینکه چطور وارد این گفت‌وگو شویم، نیاز به یک بازی سیاسی دارد و باید رئیس‌جمهور یا شخصیت‌های دیگر این گره را بگشایند. این بدین معنا نیست که ما به تمام خواسته‌های جهان تن دهیم.