قدرت

یک روزنامه نگار و فعال سیاسی نوشت: ما نیازمند گفت‌وگو و تعامل و همزیستی انسانی و تکاپوی مصلحت و اصلاح برای صلح درونی است و البته «صلح درون»، ضامن «صلح بیرون» نیز خواهد بود.سخن از درک متقابل شرایط، کاستن از گسل‌ها و تنش‌های کم فایده است. مراقبت کنیم ما که در کلیت منطقه و جهان در اقلیتیم، با قطعه‌قطعه کردن خود، کوچک نشویم و پیام ضعف به جهان صادر نکنیم و تهدیدات را دست کم نگیریم که «تهاجم زیستان» لحظه‌ای در بلعیدن ما اگر بتوانند درنگ نخواهند کرد.

شرق نوشت: هیچ‌وقت و در هیچ شرایطی حتی اگر در موضع قدرت هم باشید نباید مذاکره را رد کرد و ‏نپذیرفت این دو معنای بد دارد. یک تعبیر آن سلطه‏‌گری و تبختر؛ و تعبیر دیگرش ضعف و فقدان اعتمادبه‌نفس است.

در جهان امروز آیا کسی می‌تواند با ادعای «صلح» وارد میدان قدرت و جنگ شود؟!