کامبیز نوروزی

یک حقوقدان نوشت: طبیعتاً اگر آقای پزشکیان نقطه‌نظرهای کارشناسانه جامعه مدنی را برتر و قوی‌تر نمی‌دید، اقدام به استرداد لایحه فضای مجازی نمی‌کرد.نکته بعدی «صداقت پزشکیان» است. او می‌توانست شخصاً یا از طریق همکاران خود در نهاد ریاست جمهوری، بر اقدامات خود با مجموعه‌ای از توضیحات نا وارد اصرار کند؛ اما چنین روشی اقتضای صداقت نیست. انسان صادق دست به توجیهات نمی‌زند و آنچه را که درست یا نادرست می‌داند، به صراحت بیان می‌کند.

یک حقوقدان گفت: جریان تندرو فقط هیاهو در مقام انکار راه می‌اندازند و هیچ برنامه‌ای برای مسائل اجتماعی، اقتصادی و سیاست خارجی ندارند. در واقع فقط به‌نوعی در موقعیت تخریب وضعیت موجود عمل می‌کنند. این پرسش خیلی بزرگی است. مثلاً می‌بینیم که برای تأمین مالی ترور تبلیغ می‌کنند؛ تا یکی برود ترامپ را بکشد. بعدش چه می‌شود؟ هیچ حرف اثباتی ندارند.

یک حقوقدان می گوید: بسیاری از شخصیت‌های شناخته‌شده و معتبر که اسامی‌شان فهرستی طولانی را شکل می‌دهد در مورد جنگ موضع گرفتند. با این حال شما ندیدید که تلویزیون یک خبر در این مورد کار کند. ایران همان‌گونه که متعلق به افرادی با ذهنیتی نزدیک به ذهنیت مدیران صداوسیماست، متعلق به دیگران هم هست. تلویزیون به چه حقی این اجازه را به خود می‌دهد که ملت ایران را این‌طور سانسور کند؟ به عبارت دیگر، تلویزیون مردم را در ناآگاهی نگه می‌دارد.

یک حقوقدان می گوید: قانون حجاب مردم را خبرچین می‌کند، خبرچینی گناه است، قانون طوری نوشته شده که به نظر می‌رسد فقط یک بحث سیاسی محض است.