دولت خاتمی

یک تئوریسین اصلاح طلب می گوید: پس از جنگ نوعی سرگردانی منتهی به تضاد در الگوی توسعه کشور نمایان شد تا جایی‌که از یک‌سو، دولت‌های توسعه‌گرا (آقایان هاشمی، خاتمی و روحانی) با سدّ ستبر توسعه‌ستیزی روبه‌رو شدند و از سوی دیگر، دولت‌های توسعه‌ستیز (آقایان احمدی‌نژاد و رئیسی) اساساً دولت را از دولت‌بودگی خویش تهی کردند تا جایی‌که اساساً دولتی متصور نبود که بخواهد متکفل امر توسعه باشد.

یک روزنامه اصلاح طلب نوشت: در دو سال آخر دولت احمدی نژاد مسئله هسته‌ای مطرح شد که دولت درصدد حل آن بود؛ ولی اصرار تندروها اجازه نداد حل شود هرچند تا پایان دوره خاتمی مشکل خاصی نیز به‌وجود نیامد.ولی هنگامی که تندروها دولت را در سال۹۲ به روحانی تحویل دادند، چندین قطعنامه علیه ایران صادر شده بود و زیر بار تحریم همه‌جانبه رفته بودیم.

یک فعال سیاسی اصلاح طلب می گوید: در سال ۸۴ اصلاح طلبان با چهار کاندیدا در انتخابات حضور پیدا کردند. آقای احمدی نژاد که رای آورد، به طور کل خط انقلاب دائمی قدرتمند شد، ۸۰۰ میلیارد درآمد ارزی هم بود و متاسفانه کشور را به صدور قطعنامه‌های شورای امنیت نزدیک کردند. متاسفانه کشور را در چاله ای انداخته اند که هنوز از آن بیرون نیامده است.

معاون وزیر کشور دولت خاتمی می گوید: موفقیت‌های دولت اصلاحات در حدی بود که اگرچه آقای خاتمی نمی‌خواست در انتخابات سال ۸۰ شرکت کند، اما تحت خواسته‌های افکار عمومی حضور مجدد در انتخابات را پذیرفت و این بار حتی بیشتر از دور اول رای آورد.