عضو سابق کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس عنوان کرد: بر اساس قانون و نظر تفسیری شورای نگهبان، آقای حسینزاده میتواند به کار خود در معاونت ریاست جمهوری ادامه داد و نیازی به طرح استعفا در مجلس نداشت.
شورای محترم نگهبان در تاریخ 27 خرداد 1360 تفسیری درباره استعفا نمایندگان دارد و عنوان کرده پذیرش مشاغل دولتی به خودی خود بهعنوان استعفای نماینده تلقی میشود؛ هر چند که این استعفا در مجلس طرح نشده باشد. با استناد به این موضوع آقای حسینزاده میتوانست حتی موضوع استعفا از مجلس را مطرح نکند.رحیمی جهان آبادی درباره نمایندگانی که وزیر شدند خاطرنشان کرد: وضعیت برای افرادی مانند آقایان نوری قزلجه و دنیامالی که بهعنوان وزیر انتخاب شدند کمی متفاوت است؛ در واقع همان رای اعتماد یا عدم اعتماد به افراد، نوعی موافقت یا مخالفت با استعفا تلقی میشود. وی افزود: چنانچه رئیس جمهور بر انتخاب خود اصرار داشته باشد، معاونت حقوقی ایشان میتواند بر اساس نظر تفسیری خرداد ۱۳۶۰ با مجلس رایزنی کند و آقای حسینزاده بهعنوان معاون رئیس جمهور به کار خود ادامه دهد؛ ولی اگر رئیس جمهور تصمیم داشته باشد نظر مجلس را بپذیرد، طبیعتا ممکن است فرد دیگری را برای این معاونت معرفی کند. این نماینده سابق مجلس تصریح کرد: ممکن است آقای پزشکیان بر پایه موضوع وفاقی که مد نظر دارد، تصمیم مجلس را بپذیرد و اصلا نخواهد در مقابل تصمیم مجلس اقدامات حقوقی انجام دهد؛ اما چون نظر تفسیری شورای نگهبان درباره موارد مشابه وجود دارد، بر اساس قانون آقای حسینزاده میتواند به کار خود در معاونت ریاست جمهوری ادامه دهد؛ چرا که اصلا نیازی به طرح استعفا در مجلس ندارد. انتهای پیام/