گروه‌های فشار نمی‌گذارند فیلترینگ برداشته شود

محمد مهاجری، گفت: منتقدان دولت دو گروه هستند. یک گروه تندرو‌های پایداری  هستند که حساب شان جداست. یکسری دیگر هستند که به آقای پزشکیان رای داده‌اند و به دولت ایشان اعتقاد دارند و معتقدند که باید دولت را حمایت کرد، اما همچنان باید نسبت به دولت نظارت جدی داشت و اگر جایی کوتاهی وجود دارد، باید انتقاد کرد.

در ادامه مشروح گفت‌و‌گو با محمد مهاجری را بخوانید:

*در فضای سیاسی ایران یک جریان حامی دولت داریم و در مقابل آن جریانی قرار دارد که منتقد دولت است. طبیعتاً نوع نگاه آنها به مسائل، بحث‌های مختلفی در فضای سیاسی ایجاد می‌کند و اختلافاتی به میان می‌آید. چقدر دولت‌ها باید بر این اختلافات اشراف داشته باشند و چقدر باید نسبت به آن واکنش نشان دهند؟

منتقدان دولت دو گروه هستند. یک گروه تندرو‌های پایداری  هستند که حساب شان جداست. یکسری دیگر هستند که به آقای پزشکیان رای داده‌اند و به دولت ایشان اعتقاد دارند و معتقدند که باید دولت را حمایت کرد، اما همچنان باید نسبت به دولت نظارت جدی داشت و اگر جایی کوتاهی وجود دارد، باید انتقاد کرد. این گروه از منتقدان را باید از مخالفان تندی که منطقی در انتقاد ندارند، جدا کرد. من اعتقاد دارم که دولت باید به این منتقدان نوع ۲ خیلی بیشتر توجه کند و آنها را هم صنف گروه اول نداند.

*تحلیل تان از اختلافات و دعوا‌های سیاسی و نسبتش با دولت و تصمیمات دولت چیست؟

اینها کاملاً همسو با دولت و دنبال حل مشکلات کشور هستند. اما در بین افرادی که مدافع دولت هستند، افرادی وجود دارند که به هیچ وجه انتقادی را به دولت برنمی تابند و یک گروهی هم هستند که می‌گویند اگر هم قرار است انتقادی شود، باید در فضای ملایم و غیررسانه‌ای باشد. من معتقدم که در بین این ۴گروه، آن گروه دوم قابل اعتناتر و قابل توجه‌تر هستند و دولت باید به آنها توجه کند که این مشکلات را رسانه‌ای هم می‌کنند؛ حتی ممکن است گاهی اوقات تند شوند و از دایره انصاف خارج شوند، اما به مراتب از افرادی که می‌خواهند ماله کشی کنند و همه اشکالات دولت را حُسن ببینند، ارجحیت دارند.

*برخی برای این اختلافات و دعوا‌ها قابلیت مانع سازی در برابر راه دولت را مطرح می‌کنند. آیا این دعوا‌ها و اختلافات می‌تواند مانعی پیش پای دولت شود؟

این اختلافات تا وقتی که در حد رسانه و نظر است، تهدید نیست بلکه فرصت است. اما باید نگران بود از تشکل‌ها و گروه‌های فشاری که از جا‌های دیگری چیز‌هایی را به دولت تحمیل می‌کنند. آنهایی که فشار‌های بیرون از نقد سیاسی انجام می‌دهند، توانایی این را دارند که دولت را زمین گیر  کنند. برای نمونه می‌توان به موضوع فیلترینگ اشاره کرد. هر عقل سلیمی می‌پذیرد که باید فیلترینگ برداشته شود، خود آقای پزشکیان هم یک سال و نیم است که مدافع این موضوع است. معلوم است که گروه‌های فشاری وجود دارند که نمی‌خواهند بگذارند این موضوع اتفاق بیفتد. یا مثلاً در قضیه CFT، گروه فشاری را در مجمع داشتند و تلاش می‌کردند که نشود.

*با توجه به آنچه که در یک سال اخیر گذشته و تجربه‌ای که به دست آمده است؛ چه توصیه‌ای برای ادامه راه به دولت و شخص مسعود پزشکیان دارید؟

دولت هم یکسری محدودیت‌ها و هم یکسری اختیارات دارد. تحریم و جنگ، موانع جدی است، اما دولت اختیاراتی دارد که می‌تواند در همین روزگار سخت، از انتصابات بهتری استفاده کند تا کار را پیش ببرد. من احساس می‌کنم که دولت از همه اهرم‌هایی که دارد استفاده نمی‌کند، برخی از وزرا، معاونین وزرا، رئیس سازمان‌ها و برخی استانداران، افرادی هستند که بازدهی نزولی برای دولت دارند و شاید تغییر آنها بتواند یک امیدی را در خود دولت هم ایجاد کند.