گزارش‌ها درباره تغییر الگوی کشت به درد لبه طاقچه می‌خورد / وقتی ساختار درست نیست، ناخوداگاه فساد شکل می‌گیرد

سمیه رفیعی در گفت‌و‌گو با خبرنگار ما، با اشاره به این که گفته می‌شود یکی از راهکار‌های مدیریت بحران آب، تغییر الگوی کشت است، بیان کرد: راهکار اصلی و مهم ما در این شرایط کمبود آب، انجام واقعی تغییر الگوی کشت است؛ اما عمدتا در این موضوع فقط حرف زده می‌شود یا نهایتا تعدادی جزوه و گزارش ارائه می‌شود که اینها هم فقط به درد لبه طاقچه می‌خورد.

وی با انتقاد از عدم عینیت‌بخشی مسائل تغییر الگوی کشت، متذکر شد: پیاده‌سازی تغییر الگوی کشت به چه معناست؟ یعنی کشاورز ابتدای سال زراعی اطلاع داشته باشد که می‌خواهد چه چیزی بکارد و بر اساس آن کود، سم و چیز‌هایی که نیاز دارد را تهیه کند تا بلاتکلیف نباشد. الان چند درصد از کشاورزان ما آگاه هستند که باید چه مسیری را طی کنند. چه میزان به کشاورزان اطلاع‌رسانی شده که تنش‌آبی هر منطقه به چه صورت است و بر اساس آن باید چه محصولی کشت کنند. مشخص است که این کار‌ها انجام نمی‌شود و نباید خودمان را الکی گول بزنیم.

این نماینده مجلس با بیان این که «مسئولان وزارت جهاد کشاورزی در دوره‌های مختلف مدام تکرار کرده‌اند که اصلاح الگوی کشت انجام داده‌اند، اما واقعیت میدانی نشان می‌دهد که اینگونه نیست» خاطرنشان کرد: از طرف دیگر باید ببینیم با دنبال کردن اصلاح الگوی کشت قرار است دقیقا چه اتفاقی رخ دهد؛ مثلا در گذشته بار‌ها درخصوص چای دبش هشدار داده شده بود. یعنی در حالی که کشور اصلا نیاز به این حجم از چای نداشت، اما خرید انجام شده بود؛ یا در حال حاضر موضوعاتی در خصوص برنج طرح می‌شود. اگر نقشه راه غذایی داشته باشیم، می‌دانیم که چقدر تولید داریم، برداشت چقدر است و برای جبران کدام کمبود‌ها باید از ظرفیت واردات استفاده کنیم.

رفیعی ادامه داد: اگر این موارد وجود داشته باشد، ارز هم به صورت صحیح اختصاص داده می‌شود ولی، چون اینطور نیست، همه چیز روی هوا است و با ضرر‌های زیاد جلو می‌رویم.

وی با اشاره به وضعیت کشت برنج در استان‌های مختلف اظهار کرد: تا کنون ۶ جلسه مفصل با استانداران استان‌های اصلی کشت برنج، یعنی ۳ استان شمالی، شیراز و خوزستان در مجلس داشته‌ایم. این جلسات با حضور روسای جهاد کشاورزی و کارشناسان موسسه تحقیقاتی برنج و کشاورزی برگزار شد، اما یکی از مشکلات اصلی، از‌هم‌گسیختگی آمار در اظهارات بود. به‌نظر می‌رسد «آمار» در موضوع برنج بی‌معنی است؛ درخصوص میزان سطح کشت استان‌ها، استاندار، جهاد کشاورزی و موسسه تحقیقاتی، ۳ عدد مختلف ارائه کردند و نرخ‌های اعلام شده با یکدیگر متفاوت بود.

رفیعی با تاکید بر این که «انسجامی در آمار نداریم و عدم شفافیت باعث شده ابتذال در آمار شکل گیرد» متذکر شد: اصلا آمار را از حیز انتفاع خارج کرده‌ایم. مقامات عالی استان‌ها اطلاع ندارند که سطح زیر کشت استان به صورت رسمی و غیررسمی چقدر است. با این وضعیت، وزارت جهاد کشاورزی چطور باید برنامه‌ریزی کند که چه میزان برنج خریداری کند یا بودجه اختصاص دهد تا بازار دچار مشکل نشود.

رئیس فراکسیون محیط زیست و منابع طبیعی مجلس تصریح کرد: ما پس از ۶ جلسه نتوانستیم در موضوع برنج به جمع‌بندی برسیم چراکه آمایش سرزمینی نداریم و پس از آن هم الگوی کشتی نمی‌تواند شکل بگیرد. فارغ از این که چه کسی مسئولیت دارد، عدم شفافیت و نبودن آمار صحیح، اصل و اساس شکل‌گیری فساد است.

رفیعی ادامه داد: زمانی که ساختار درست نیست و شبکه و بستر، فسادزا است، حتی اگر بهترین افراد هم مسئولیت داشته باشند، ناخودآگاه فساد شکل می‌گیرد و در این بین تعداد زیادی واسطه، دلال و خائن به مردم وجود دارد که از این عدم یکپارچگی آمار بین مدیران سوءاستفاده کرده و خون مردم را داخل شیشه می‌کنند.