بیش از اجرای کنسرت شجریان، نشان دادن همبستگی مهم بود / این گردهمایی می‌توانست یک انرژی دوباره به جامعه دهد

سعید شریعتی در گفت‌و‌گو با خبرنگار ما، با اشاره به برنامه برگزاری و سپس لغو کنسرت همایون شجریان در میدان آزادی تهران بیان کرد: در ماجرای کنسرت رایگان آقای شجریان در میدان آزادی، بیش‌تر از موضوع اجرای موسیقی و کنسرت، گردهمایی مردم اهمیت داشت.

وی افزود: اگر اعلام می‌کردند که قرار است همایون شجریان به صورت رایگان در تالار وحدت یا ورزشگاه آزادی اجرا داشته باشد، این موضوع چندان اهمیت نداشت. همچنان که ایشان سالی چند بار در داخل و خارج از کشور کنسرت برگزار می‌کنند و افراد از موسیقی آقای شجریان لذت می‌برند. آن‌چه در این رویداد اخیر مهم بود، گردهمایی احتمالا چند صد هزار نفری بود که در شرایط فعلی کشور می‌توانست نشانه‌ای از همبستگی اجتماعی و باهم‌بودن مردم تلقی شود.

شریعتی با اشاره به مخالفت بعضی جریان‌های داخل و خارج از کشور با برگزاری این رویداد متذکر شد: مخالفان این کنسرت اعتقاد داشتند که این گردهمایی، مورد نظر آنها نیست، به عبارتی خوش‌شان نمی‌آمد که انبوهی از شهروندان دور هم جمع شوند و صدایی واحد و یکپارچه، حتی به واسطه یک کنسرت موسیقی، از داخل کشور شنیده شود. چنین چیزی به‌ویژه برای افراد خارج از کشور که می‌خواهند شرایط داخلی را فروپاشیده جلوه دهند، مطلوب نبود. در داخل کشور هم، گردهمایی که آزاد و مستقل باشد، جریان‌های خاص مداخله نکنند و صدایی که بازتاب داده می‌شود، باب میل آنها نباشد، مورد مخالفت‌شان قرار می‌گیرد.

این فعال سیاسی با تاکید بر این که «من فکر می‌کنم که به هر حال، جامعه یک فرصت را از دست داد» خاطرنشان کرد: به ابعاد دولتی یا حکومتی این موضوع وارد نمی‌شوم؛ این اتفاق می‌توانست یک انرژی دوباره با جامعه بدهد و توفیقی برای جامعه ایران، به‌ویژه اقشار هنری کشور باشد. متاسفانه به دلایل مختلف از جامعه دریغ شد.

شریعتی با اشاره به مخالفان این کنسرت بیان کرد: برای این گروه‌ها موضوع شادی یا غم اهمیتی ندارد. مثلا اگر حتی یک جمعیت قصد داشته باشد به صورت مستقل برای برپایی عزاداری هم در میدان آزادی جمع شود، حتما دوباره صدای مخالفت همین گروه‌ها بلند خواهد شد.

وی ادامه داد: در واقع در چنین رویدادهایی، همبستگی جامعه مهم است. اگر جامعه قصد داشته باشد در چنین فرصت‌هایی، انسجام خود را نشان دهد، دو طیف با آن مخالفت می‌کنند. یک گروه آنهایی هستند که می‌خواهند چهره‌ای از مخالفت همیشگی مردم با حکومت را نمایش دهند، بنابراین به نفع‌شان نیست که جمعیت زیادی از مردم دور هم جمع شوند و همبستگی خود را نشان دهند. گروه دیگر، افرادی هستند که می‌دانند اگر چنین جمعیتی دور هم جمع شود، صدایی که این افراد دوست دارند، از دل آن جمعیت بیرون نمی‌آید؛ صدای جامعه با صدای گروه‌هایی مانند جبهه پایداری و آن چه این جبهه دوست دارد، فاصله بسیار زیادی دارد. حتما خوش‌شان نمی‌آید و مسلما مخالفت می‌کنند.