رفع حصر می‌تواند نشانه‌ای از میل به دگرگونی باشد و اعتماد مردم را جلب کند

علیرضا علوی‌تبار، تحولات پساجنگ ۱۲ روزه ایران را بررسی و تاکید کرد که کشور به تغییرات بنیادی در نظام حکمرانی و مسئولان شجاع نیاز دارد. او معتقد است تغییرات فعلاً در سطح ادراکی نخبگان و حکومت رخ داده و هنوز به مرحله عمل نرسیده است.

علوی‌تبار توضیح می‌دهد: «ایران به حاکمیت ملی باثبات نیاز دارد و مهم‌تر از آن، برای مقابله با تهدیدات دشمنان باید نوع خاصی از بازدارندگی نظامی شکل گیرد. نظام حکمرانی ایران، اما در این بحبوحه اهمیت تغییر و ضرورت پاسخگویی به مطالبات مردم را برای ایمن‌سازی و تداوم حیاتش درک کرده و نهایتاً مردم که در کشاکش بحران اخیر آموختند تغییر و اصلاح باید از درون و با تکیه بر ظرفیت‌های نیرو‌های داخلی صورت گیرد.»

او درباره تغییرات ادراکی پساجنگ گفت: «جنگ ۱۲‌روزه دگرگونی‌هایی را هم در سطح حکومت و هم در سطح مخالفان و منتقدان ایجاد کرد. اما این تغییرات هنوز در مرحله ذهنی و ادراکی است و خود را در عرصه عمل نمایان نکرده است.»

علوی‌تبار همچنین به مطالبات اصلی شکل‌گرفته پس از جنگ اشاره کرد: «اول، دست‌یابی به توافق با جهان و در پیش گرفتن یک سیاست خارجی بدون تنش؛ دوم، حفظ قدرت مرکزی در شرایط بحرانی؛ سوم، تغییرات اساسی در سطح خط‌مشی‌ها و راهبردها، نه صرفاً در افراد.»

وی درباره رفتار مردم در جنگ ۱۲ روزه اظهار داشت: «مردم ایران تغییر می‌خواهند، اما نه تغییر به هر قیمتی. این بر خلاف رفتار اپوزیسیون خارج از کشور است که تغییر را به هر قیمتی طلب می‌کنند. مردم ایران تغییری را می‌خواهند که هزینه کم انسانی و مادی برای جامعه داشته باشد.»

علوی‌تبار توضیح داد که جناح‌بندی‌ها دیگر با اصطلاحات چپ و راست قابل تحلیل دقیق نیست و پیشنهاد کرد از واژه‌های «محافظه‌کار» و «دگرگونی‌طلب» استفاده شود. وی درباره روند شکل‌گیری ائتلاف‌های جدید گفت: «بخش‌های اعتدالی، میانه‌رو و عملگرای محافظه‌کار در حال نزدیک شدن به بخش‌های میانه‌رو و اعتدالی اصلاح‌طلبان هستند. اینها به سمت یک ائتلاف گسترده‌تر در حال حرکت‌اند که ممکن است شکل حزبی و سازمانی هم پیدا کند.»

علوی‌تبار با اشاره به محدودیت‌های فعلی نظام، گفت: «نظام حکمرانی ایران تا حد زیادی توانایی خود را برای تصمیم‌گیری‌های به موقع و ایجاد دگرگونی‌های درون‌زا از دست داده. اما اگر اراده تغییر شکل گرفته باشد، باید به اهداف کوتاه‌مدت و نمادین توجه کند، از جمله کاهش بحران آب، مهار تورم و اصلاح ساختار‌های مدیریتی.»

او افزود: «همچنین اقدامات نمادین مانند تغییر چهره‌های مستقر در پست‌های حساس یا پایان دادن به برخی حصر‌ها می‌تواند نشانه‌ای از میل به دگرگونی باشد و اعتماد مردم را جلب کند.»