تندروها نمی‌توانند آرام بگیرند و از هیچ اقدامی جهت تحریک مردم فروگذار نمی‌کنند

روزنامه هم میهن نوشت: تندروهای مجلس لحظه و ثانیه‌ای را برای ایجاد دوقطبی و تنش در جامعه از دست نمی‌دهند. حتی در شرایط حساسی که همه در تلاشند سایه جنگ را از کشور دور کنند هم به التهاب داخلی دامن می‌زنند. آن‌ها که خود را «دولت در سایه» می‌نامیدند، حاضرند برای تخریب دولت چهاردهم داستان ببافند و احساس شکست‌شان با انتصاب علی لاریجانی به دبیری شعام را با طرح اینکه «انتصاب لاریجانی بیشتر جنبه کارکردی دارد. یعنی ضعف‌های بزرگ رئیس دولت (پزشکیان) در اداره کشور وعدم شناخت او از مشکلات قرار است با یک رئیس دولت در سایه (لاریجانی) رفع شود.» کنترل کنند. 

بازی با کلمات برای تخریب و ایجاد تنش را کاملاً بلدند و حتی مراسم مذهبی اربعین را هم به نیات سیاسی گره می‌زنند و رئیس‌جمهور را به نوعی تهدید به برکناری می‌کنند. هرچند که این نخستین بار نیست که جهت تخریب یک رئیس‌جمهور او را با بنی‌صدر مقایسه می‌کنند اما مهم این است که درست در شرایط فعلی که به قول تندروها دوران «توقف جنگ» است و سایه آن هنوز بر سر کشور سنگینی می‌کند، موضوع «عدم کفایت» مطرح می‌شود و خودشان می‌دانند که این حرکت در شرایط کنونی چالش بزرگی به وجود می‌آورد. 

در نهایت هنوز آتش باخت در انتخابات ریاست‌جمهوری سوزی بزرگ بر دل‌شان گذاشته است؛ موضوعی که برخی از نمایندگان به آن اشاره می‌کنند و حتی افراطیون هم با اظهارنظرهایشان به نوعی روی آن صحه می‌گذارند و به صراحت اعلام می‌کنند: «در ایام انتخابات فریاد می‌زدیم، اداره‌ی مملکت شوخی نیست؛ سال‌ها برنامه و آمادگی می‌طلبد. یک‌شبه نمی‌شود از مجلس پرید به ریاست‌جمهوری! ما را متهم می‌کردند به تندروی و زنبیل‌گذاری، حالا همین‌ها دوره افتاده‌اند: با وجود این همه ‎ضعف و ناتوانی، به هر قیمتی، تکلیف دارید حمایتش کنید!» 

دستور حمایت از دولت را «همین‌ها» ی مورد نظر تندروها صادر نکرده‌اند، رهبری شخص اول نظام که آن‌ها مدعی‌اند «ذوب در ولایت او» هستند به صراحت اعلام کردند که «موفقیت این دولت، موفقیت نظام جمهوری اسلامی است، شکست آن شکست نظام.» اما تندروها برای به گِل نشاندن کشتی دولت و گرفتن جای پزشکیان و یارانش حاضرند به توصیه‌های رهبری هم بی‌اعتنا بمانند. اینطور به نظر می‌رسد که هوای سایه آنقدر سرد شده که ماندن در آن برای افراطیون سخت شده و احساس می‌کنند نیاز به گرمای خورشید دارند. 

خورشیدِ قدرت اما با رای مردم روی خوش به آن‌ها نشان نداده به همین سبب پروژه «زمین زدن دولت» را با عنوان «عدم کفایت رئیس‌جمهور» کلید زده‌اند. رای آوردن پزشکیان باعث شده که او در یک سال در معرض تاخت و تاز قرار گیرد و تاوان باخت رقیب را بپردازد؛ آن‌هم با ابزار قرار دادن اقلیتی در جامعه و مجلس. برخی از آن‌ها در فرار رو به جلو می‌پرسند: «چرا اینقدر به جلیلی حمله می‌شود؟ مگر جلیلی چه کاری انجام داده است؟» این سوال یک نگرانی را پررنگ می‌کند. اینکه جلیلی پشت جریان مخالف پزشکیان ایستاده تا بتوانند دولت چهاردهم را به بن‌بست بکشاند و برکنار کنند؟ 

دولت در این میان از خود دفاع می‌کند؛ سیدمهدی طباطبایی، معاون ارتباطات و اطلاع‌رسانی دفتر رئیس‌جمهور در صفحه شخصی خود در شبکه ایکس نوشت: «با کمترین اعتبار و آبروی سیاسی صحبت ازعدم کفایت رئیس‌جمهوری می‌کنند که با تمام وجود در میانه میدان برای اصلاح امور و حل مشکلات کشور حاضر است. مدعی شده تا دقیقه ۹۰ زمان زیادی مانده و نیاز به تعویض است. 

این تازه نیمه اول کابوس وفاق‌ستیزان است. از همین الان به فکر بازی برگشت باشند.» از سوی دیگر براساس گفته‌های برخی از بهارستان‌نشینان حنای تندروها برای اکثر نمایندگان مجلس هم رنگی ندارد و بیشتر نمایندگان به ریسمان پوسیده دوقطبی‌سازی و ایجاد تنش توسط آن‌ها چنگ نمی‌زنند. 

به همین جهت و بررسی بیشتر این موضوع، با کامران غضنفری نماینده تهران، احمد بیگدلی نماینده خدابنده گفت‌وگو کردیم.

احمد بیگدلی نماینده خدابنده: شبیه‌انگاری پزشکیان و بنی‌صدر از ضعف ایمان است

برخی از نمایندگان معتقدند قاطبه مجلس با طرح‌عدم کفایت مسعود پزشکیان همراهی نمی‌کنند و مطرح‌کنندگان این طرح همان ۴.۵ درصد پایگاه رأی خود را هم از دست می‌دهند. احمد بیگدلی، نماینده خدابنده یکی از این نمایندگان است و  موضوع «عدم کفایت رئیس‌جمهور» را تحلیل و ارزیابی کرد که در زیر می‌خوانید: 

چرا چنین موضوعی در شرایط بحرانی و جنگی کنونی مطرح می‌شود؟ 

مطرح‌کنندگان این موضوع متاسفانه هنوز در فضای یک سال پیش مانده‌اند. تمام توان و زور خود و حتی دولت (سیزدهم) را گذاشتند تا در انتخابات ریاست‌جمهوری این اتفاق نیفتد و پزشکیان رای نیاورد. اما خواسته مردم یک چیز بود و خواست آن‌ها فرد دیگری بود. آن‌ها فکر نمی‌کردند، اینطوری نتیجه انتخابات را از دست بدهند چون روی آن برنامه‌ریزی کرده و امیدوار بودند. 

آن‌ها از پیش خود را برنده میدان انتخابات می‌دانستند. به همین دلیل هنوز در همان حال و هوا مانده‌اند. حال که به خواست خود نرسیدند، چنین رفتاری دارند، در حالی که این روش به خواسته ملت، مردم، نظام و کشور آسیب می‌رساند. مطمئناً نقص‌هایی وجود دارد و همه جا گل و بلبل نیست. اما با شرایط تحریم‌ها و وجود مسائل بین‌المللی، هر کسی چالش کوچکی برای مملکت و مردم ایجاد کند، برخلاف رویه مردم و حماسه انتخابات است. 

این دیدگاه در مجلس از چه جایگاه و پایگاهی برخوردار است؟ 

آقایان نظراتی را می‌دهند و نهایت حداکثر ۳۰-۴۰ نفر از آن حمایت می‌کنند. آن‌ها جایگاهی در مجلس ندارند. حتی اگر حرف حقی را هم بزنند، چون از زبان آن‌ها مطرح می‌شود، مطمئناً بقیه با تردید به آن نگاه می‌کنند و حتی ممکن است مورد اقبال قرار نگیرد. 

قیاس و شبیه‌سازی آقای پزشکیان با آقای بنی‌صدر را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ 

من این قیاس را برخاسته از بی‌ایمانی آن‌ها می‌دانم. بیش از ۴۰ سال است که همه پزشکیان را به وفاداری به کشور، نظام و مهم‌تر از آن، مردم می‌شناسند و سوابق او در ۸ سال دفاع مقدس مشخص است. اقدامات او و خانواده‌اش کاملاً معلوم است. هماهنگی ایشان با حاکمیت و شخص رهبری نیز مشخص است. این القاب را به او نسبت دادن نه ازعدم شناخت بلکه متاسفانه از ضعف ایمان است. 

اکثر مسئولان و نمایندگان مجلس معتقدند که جنگ تمام نشده بلکه در توقف جنگ هستیم. با توجه به شرایط موجود مطرح شدن‌عدم کفایت رئیس‌جمهور را چطور برآورد می‌کنید؟ با توجه به قرار گرفتن کشور در این نقطه حساس، آیا این اقدام برخی از نمایندگان صحیح است؟

عدم کفایت به چه معناست و برای چه کسی استفاده شده است؟ برای کسی که به نظام و کشور آسیب می‌زد و علیه خواست مردم حرکت می‌کرد. عدم کفایت وقتی مطرح می‌شود که فردی عمداً و به صورت برنامه‌ریزی‌شده به نظام صدمه بزند. این ادبیات در مجلس، سیاسیون و مردم هیچ جایگاهی ندارد و به این موضوع می‌خندند. در حقیقت به یک طنز شباهت دارد تا یک راهکار واقعی. 

مطرح شد که طرح این موضوعات برای امتیازگیری است و برخی هم معتقدند که شاید پشت پرده‌ای وجود دارد که ما خبر نداریم. نظر شما چیست؟ 

رئیس‌جمهور آدمی نیست که با مطرح کردن این موضوعات به کسی امتیاز بدهد و اهل بده‌بستان و هراس از تهدید نیست. نوع رفتار و شخصیت رئیس‌جمهور طوری است که اصلاً در وادی معامله کردن نیست. با کسی می‌توان بده‌بستان سیاسی داشت که اهل معامله باشد. این افراد هنوز از ناراحتی بیرون نیامده‌اند چون دوست داشتند دولت در سایه را رسمی کنند اما نتوانستند. 

آن‌ها سال‌های سال برای این مهم برنامه‌ریزی کردند اما نشد و به همین دلیل دست‌بردار نیستند. آقایان باید بدانند که ۴ سال آقای پزشکیان رئیس‌جمهور است و ۳ سال دیگر انتخابات مجلس است. آن زمان بیایید خودتان را عرضه کنید و مردم باز با رای‌های ۳.۴ درصدی جواب شما را می‌دهند. این رفتارها در هر حالت و زمانی مورد پسند جامعه و مردم نیست. 

بخش دیگری از تندروهای مجلس در پی حکم آقای لاریجانی در شعام چنین گفتند که چون آقای لاریجانی کاربلد است او را آوردند که در سایه دولت را اداره کند و قرار است ضعف‌های مدیریتی دولت را بپوشاند. نظرتان درباره این نوع اظهارنظرها چیست؟ 

خیر. آقای رئیس‌جمهور از هر کسی که بتواند کمک کند استقبال می‌کند. حتی به شهردار تهران فضا و میدان داد تا ساختمان‌های تخریب‌شده در جنگ ۱۲ روزه را بازسازی کند. چنین تفکری سایه بر دولت ندارد که دولت در سایه را تشکیل دهد. آقای لاریجانی جزو افراد صاحب فکر و اندیشه در کشور است و در بهترین زمان از او استفاده می‌شود. آقای رئیس‌جمهور از تمام جناح‌ها، گروه‌ها و تفکرات در بدنه دولت استفاده کرده است. در حالی که سه سال پیش و زمان دولت شهید رئیسی شاهد بودیم که چه بلایی سر سیاسیون آوردند. هر کسی که با دولت زاویه داشت بلافاصله کنار گذاشته شد. 

شاید در دولت‌های دیگر هم این اتفاق رخ داده اما در دولت آقای پزشکیان از همه سلایق استفاده می‌کنند. وقتی وفاق ایجاد شده و با توجه به اینکه به جایی رسیدیم که دشمنان از کوچک‌ترین ضعف، تنش و مسائل علیه مملکت استفاده کنند، با مطرح کردن این موضوع (عدم کفایت) به نوعی دشمن راحت‌تر به اهداف خود می‌رسد. باید وحدت داشته باشیم اما تشدد تفکرات و آرا و نقد منصفانه و سازنده واجب و ضروری است اما تخریب و توهین به نوعی دشمن شاد کردن است و باید این رفتارها اصلاح شود. 

شما معتقدید که این رفتارها به وحدت و انسجام ملی ضربه می‌زند؟ 

بی‌شک. باز هم می‌گویم وقتی افرادی که این رفتارها را دارند حتی حق هم بگویند، جامعه از آن‌ها قبول نمی‌کند. در بحث استاندار مازندران به نوعی حق می‌گفتند اما کامنت‌هایی که در جواب آن‌ها نوشتند چه بود. مردم حرف‌های آقای استاندار را قبول نداشتند اما به خاطر لج آقایان کامنت می‌گذاشتند. این باعث می‌شود که جایگاه خود را از دست بدهند. اگر همین ۴.۵ درصد را از دست بدهید هم چیزی باقی نمی‌ماند.

کامران غضنفری نماینده تهران: باید بررسی کنیم حضور پزشکیان به نفع کشور است یا نبودش

برخی نمایندگان مانند کامران غضنفری، نماینده تهران در واکنش به صحبت‌های اخیر پزشکیان می‌گویند: «اگر نمی‌دانستیم گوینده این جملات کیست، حتماً می‌گفتیم اینها اظهارات یک عنصر نفوذی و سرسپرده است.» او  به ارزیابی مطرح شدن «عدم کفایت رئیس‌جمهور» پرداخت که در ادامه آمده است: 

شما با طرح‌عدم کفایت رئیس‌جمهور موافق هستید؟ 

باید این موضوع در مجلس مورد بررسی قرار گیرد و با سایر نمایندگان طرح شود تا به جمع‌بندی برسیم. 

آیا این دیدگاه در مجلس جایگاه و پایگاهی دارد؟ 

وقتی می‌گویند جمعی از نمایندگان این موضوع را مطرح کرده‌اند حاکی از آن است که در جمعی از نمایندگان پایگاه دارد. 

اگر طرح‌عدم کفایت آقای پزشکیان مطرح شود به نظر شما رای می‌آورد؟ 

باید در این مورد بحث شود که در حال حاضر شرایط مطرح شدن آن در صحن مجلس وجود دارد یا خیر. فعلاً بعضی از نمایندگان صحبت‌های مقدماتی آن را کردند و هنوز در صحن مطرح نشده است. 

در صورت مطرح شدن این موضوع شما موافق هستید یا مخالف؟ 

سوالاتی وجود دارد که به نظر می‌رسد ایشان [قای پزشکیان] باید با حضور در مجلس در رابطه با آن به نمایندگان پاسخ دهد. ناهماهنگی‌ها و ناترازی‌های مدیریتی بسیاری را مشاهده می‌کنیم که ناشی از کمبودها نیست بلکه ناشی از سوءمدیریت‌هاست. به همین دلیل باید به یکسری از سوالات نمایندگان پاسخ دهند. 

اگر نمایندگان از پاسخ‌های آقای رئیس‌جمهور متقاعد نشدند از چه ابزاری استفاده می‌کنند؟ 

آن مرحله بعد است که باید تصمیم بگیریم چه کار کنیم. 

در شرایط حساس بین‌المللی که در آن قرار داریم و مشخص نیست وضعیت آتش‌بس چه می‌شود مطرح کردن‌عدم کفایت رئیس‌جمهور صحیح است؟ 

باید این موضوع را در صحن بررسی کنیم که حضور ایشان [مسعود پزشکیان] به نفع کشور است یاعدم حضور ایشان. 

برخی از نمایندگان رئیس‌جمهور را به انحای گوناگون خائن نامیدند. با توجه به اینکه آقای پزشکیان همیشه اعلام می‌کند که تمام موضوعات را با رهبری هماهنگ می‌کند، این نوع اظهارنظرها را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ 

من نمی‌دانم کدام نماینده چنین لفظی [خائن] را به کار برده است. اما اینکه ایشان همیشه می‌گویند کارها را با رهبری هماهنگ می‌کنند اصلاً صحت ندارد. ناهماهنگی‌ها و مشکلاتی که مشاهده می‌کنیم را به‌هیچ‌وجه نمی‌توانیم بگوییم تمام اقدامات و تصمیمات ایشان با رهبری هماهنگ شده باشد. ما شاهد هستیم که برخی از اقدامات ایشان و صحبت‌هایشان درست ۱۸۰ درجه برعکس مواضع رهبری است. لذا ادعای هماهنگ شدن با رهبری صحت ندارد. 

بعضی از نمایندگان آقای پزشکیان را با آقای بنی‌صدر مقایسه کرده‌اند. به نظر شما آیا این مقایسه درست و منطقی است؟ 

باید دید از چه جنبه‌هایی این مقایسه صورت گرفته و چه ویژگی‌هایی دیده‌اند که دست به این مقایسه زده‌اند. 

به نظر شما آقای پزشکیان و آقای بنی‌صدر قابل مقایسه هستند؟ 

باید یکسری از مواضع و عملکردها بررسی شود تا مشخص شود ریشه آن به کجا می‌رسد. آیا ریشه آن به ناآگاهی فرد یا به مشاوره‌های غلط و مشاورین ناصالح برمی‌گردد یا ریشه آن در جای دیگری است.