علی شکوری راد با اشاره به نامه ترامپ و دورنمای آینده کشور گفت: اگر قرار باشد، خلاصه شرایط امروز کشور شرح داده شود، نخست وضعیت اقتصادی و معیشتی نامناسب مردم و پس از آن هم نگرانی از وقوع جنگ در راس این موضوعات قرار دارند. در این صحنه که در یک طرف آن ترامپ قرار دارد و در طرف دیگر آن آیت‌الله خامنه‌ای، چند گزاره پر رنگ به چشم می‌خورد. یکی از این گزاره‌ها این است که هیچ کدام از این دو طرف علاقه به جنگ ندارند و در رفتار و گفتارشان نشان داده‌اند که خواهان وقوع جنگ نیستند.

وی افزود: داده‌های برآمده از هر دو سوی این ماجرا برای افرادی که به دور از هیجانات، مسائل را تحلیل می‌کنند این واقعیت را نمایان می‌کند که احتمال وقوع جنگ بالا نیست.در شرایط فعلی این شخص رهبری است که در وسط میدان تعیین راهبردها قرار دارند و موضوعات مد نظر خود را به وزیر خارجه ابلاغ می‌کنند و وزیر خارجه آنها را به طرف مقابل منتقل می‌کند. در این میان رییس‌جمهور و دولت اختیار و مسوولیتی ندارند.

این فعال سیاسی در ادامه گفت: احتمال اینکه در ماه‌های آینده شاهد دیدار و گفت‌وگوی مستقیم میان ترامپ و رهبری باشیم از احتمال وقوع جنگ بیشتر است. یعنی احتمال یک چنین دیداری که در نگاه اول بعید به نظر می‌رسد از احتمال وقوع جنگ بیشتر است. اما در عین حال با توجه به اینکه جنگ یک رخداد خانمانسوز است، اندک احتمال وقوع آن هم نگران‌کننده است.

شکوری راد به قدرت بالای نظامی ایران اشاره کرد و افزود: ایران از نظر نظامی یک کشور مقتدر است. کشورهای همسایه هم به این اقتدار اذعان دارند. اراده محکمی هم در سطح رهبری مشاهده می‌شود. هم توان نظامی ایران بالاست و هم اراده محکمی در داخل وجود دارد. این روند باعث شده تا کشورهای منطقه از ایران حساب ببرند.اگر ایران بتواند ابتکار عمل را برای رسیدن به یک توافق سازنده به دست بگیرد، می‌تواند جایگاه خود را در منطقه و جهان به‌شدت ارتقا دهد. همانطور که ترامپ هم بارها بر این تاکید کرده که خواهان آن نیست که ملت ایران تضعیف شود.

شکوری راد در پایان گفت: مقاله اخیر کیهان معنی دیگری در بطن خود دارد. با توجه به اینکه حسین شریعتمداری از پشت صحنه مناسبات قدرت تا حدی خبر دارد، احساس کرده است، اوضاع به سمت توافق و آرامش می‌رود، بنابراین دست به یک چنین اقدام بحران‌سازی زده است. مقاله کیهان را می‌توان نشانه‌ای از وجود حرکت به سمت توافق و تفاهم تلقی کرد. با افزایش احتمال دستیابی به توافق و ثبات باید منتظر بحران‌های جدی‌تری از سوی عوامل تندرو باشیم.از رهبری نظام این انتظار می‌رود که در کنار تدبیر امور به بحرانی که ممکن است این طیف‌ها تولید کنند توجه کنند تا مبادا با تحریکات و اقدامات تندروها جنگ ناخواسته بر کشور و‌ مردم تحمیل شود.