رسول منتخب نیا در واکنش به تخریب ظریف از سوی مخالفان و تندروها گفت: این یک رسم بسیار بدی در کشور ما است که عده‌ای نگاه می‌کنند اگر فردی یک سر و گردن از آنها بزرگ‌تر شد یا محبوبیت پیدا کرد باید او را ذبح کنند تا جاده برای افراد ضعیف صاف شود. وجود ظریف‌ها مانع و مزاحم افراد ناتوان و کم‌عرضه و نابلد است.  

او در ادامه به ذکر خاطره ای از سفرش به نیویورک پرداخت که در آن شاهد تلاش و برنامه ریزی های محمدجواد ظریف بوده است. منتجب نیا گفت: در دوره سوم مجلس همراه با آقای دکتر ولایتی سفری به نیویورک و منهتن داشتیم. من از طرف مجلس بودم و آقای ولایتی از طرف دولت بودند. ما آنجا، دو برنامه داشتیم یکی اجلاس وزرای خارجه سازمان ملل و دیگری اجلاس غیر متعهدها بود. آن زمان آقای کمال خرازی، نماینده جمهوری اسلامی در سازمان ملل بود. انصافا اگر نگوییم در آنجا نقش اول را در دیپلماسی ظریف بازی می‌کرد، حداقل نفر دوم نمایندگی ایران در سازمان ملل بود؛ چندروزی که ما آنجا بودیم ایشان برای دو جلسه بسیار سنگین و بازدیدها و ملاقات ها برنامه‌ریزی می‌کرد. اتفاقا این سفر در ماه رمضان بود و ایشان به عنوان افطاری بیش از چهارصد نفر از متخصصان، پروفسورها و تحصیل‌کرده‌های عالی ایرانی در آمریکا را دعوت کرده بود. آنجا با توصیه دوستان ارتباطات با میهمانان برقرار کردیم و آن‌ها تقاضا داشتند که زمینه‌ای را فراهم شود که بتوانند سالی، چندماه به ایران بیایند.

از دیدگاه آقایان، فردی مورد تایید است که بله‌قربان‌گو باشد و به این و آن باج بدهد. اما ظریف این‌کار را انجام نداده است. لیاقت، علم، دانش، تخصص از دیدگاه این انسان‌های ضعیف و کوچک و رادیکال جرم بزرگی است

منتجب نیا افزود: حتی پزشک‌ها، متخصصان می گفتند زمینه ای را فراهم کنید که ما با هزینه خود به ایران بیایم و مجانی برای وطن خود کار کنیم. وقتی برگشتیم ‌کارهایی هم انجام شد. اما اینکه چقدر همکاری شد یا نشد بحث دیگری است. این از اقدامات آقای ظریف بود که فکر نمی‌کنم نفر دومی را بتوانیم در وزن او پیدا کنیم. اما آدم‌های کوچک و نابلد، نمی‌توانند او را تحمل کنند و این خودش جرم بزرگی است. از دیدگاه آقایان، فردی مورد تایید است که بله‌قربان‌گو باشد و به این و آن باج بدهد. اما ظریف این‌کار را انجام نداده است. لیاقت، علم، دانش، تخصص از دیدگاه این انسان‌های ضعیف و کوچک و رادیکال جرم بزرگی است.