
روز گذشته خبری مبهم از سوی روابط عمومی شهرداری تهران منتشر شد که به نقل از رییس مرکز حقوقی شهرداری تهران از موفقیت در ابطال قرارداد غیرقانونی ساختمان و ملکی ارزشمند در محدوده شهرداری منطقه ۶ تهران پس از ۱۰ سال (بدون اشاره مستقیم به خانه اندیشمندان) خبر داده بود.
روز گذشته خبری مبهم از سوی روابط عمومی شهرداری تهران منتشر شد که به نقل از رییس مرکز حقوقی شهرداری تهران از موفقیت در ابطال قرارداد غیرقانونی ساختمان و ملکی ارزشمند در محدوده شهرداری منطقه ۶ تهران پس از ۱۰ سال خبر داده بود.
دراین خبر بدون این که به خانه اندیشمندان اشاره شود آمده بود یکی از املاک و ساختمانهای مهم و ارزشمند شهرداری در سال ۱۳۹۳ بدون رعایت ضوابط و مقررات قانونی و به صورت رایگان در اختیار یک موسسه خصوصی قرار گرفته بود و تاکنون مورد بهره برداری رایگان آن موسسه قرار دارد.
دراین خبر تلاش اندیشمندان، اساتید دانشگاه و اهالی رسانه را بسیج ابزارهای رسانهای برای مظلوم نمایی و القاء ذی حقی توصیف کرده و اعلام کرده بوند که با تلاشهای مستمر مدیران و کارشناسان مرکز حقوقی و با طرح دعوا و حضور موثر در جلسات دادگاه عمومی حقوقی و تجدید نظر استان تهران، غیر قانونی بودن قرار داد منعقده با موسسه خصوصی مذکور اثبات و در نهایت دادگاه عمومی حقوقی و نیز دادگاه تجدید نظر استان تهران به اتفاق، با صدور رای قطعی، باطل بودن قرارداد را احراز و به طرفین ابلاغ کردند.
مقداد محتشم آرا، رئیس مرکز حقوقی شهرداری تهران، با اعلام این خبر گفته بود: با توجه به رای صادره قطعی، پیگیریهای لازم جهت تحویل گرفتن ملک در دستور کار قرار دارد.
تیرماه سال گذشته رسانهها از حضور تعدادی از نیروهای شهرداری، زیر مجموعه معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری، در موسسه فرهنگی خانه اندیشمندان علوم انسانی خبر دادند که قصد داشتند این ملک را از بهره برداران آن پس بگیرند.
«ساختمان» این موسسه فرهنگی متعلق به شهردای است و بر اساس قراردادی با سازمان املاک و مستغلات به صورت حبس مطلق در دهه ۹۰ در اختیار این موسسه قرار گرفته است و خانه اندیشمندان علوم انسانی ۱۲ سال پیش در محل پارک ورشو تهران به منظور همفکری و همراهی اندیشمندان در حوزههای مختلف علمی ایجاد شده است.
آن زمان مطهر محمد خانی سخنگوی شهرداری تهران گفته بود: حضور سلایق مختلف و تنوع دیدگاهها و اندیشههای مختلف ذیل چتر انقلاب اسلامی با رعایت قوانین جاریه، میتواند برای دستیابی به اهداف تأسیس این خانه یاریکننده باشد.
عبدالمطهر محمدخانی ادامه داد: براساس مستندات و مشاهدات، بسیاری از اتاقها و فضاهای این خانه خالی بوده و تبدیل به انباری و محل جمعآوری وسایل شده است و تنها از چند اتاق محدود استفاده میشده است. از سوی دیگر این ظرفیت در حقیقت تنها در اختیار یک جریان خاص قرار داشته است. این در حالیست که به سادگی و سهولت میتوان این ظرفیت را با یک فرایند شفاف در اختیار دیگر گروههای دانشجویی و هیأتهای اندیشهورز قرار داد.
این درحالی که بسیاری از اندیشمندان نسبت به این رفتار شهرداری واکنش نشان داده و تاکید داشتند تغییر در ماهیت مدنی «خانه اندیشمندان» یک ضربه کاری برای پایداری کلی جامعه است.
نعمت الله فاضلی، انسان شناس و نویسنده سال گذشته در زمان تلاشهای اولیه شهرداری برای باز پس گیری این خانه گفته بود: در دو دهه اخیر خانه اندیشمندان علوم انسانی مکانی برای گفتوگو و بحث میان اساتید و فضایی برای دانشجویان و علاقمندان به بحث در جامعه بوده است. اینجا فضایی برای همفکری گروههای گوناگون طبقه متوسط شهری بوده است و اگر هویت مدنی این فضا تضعیف شود، موجب خواهد شد که استادان، دانشجویان یا شهروندان احساس کنند این فضا تنگتر شده یا هویتش تغییر کرده و میتواندبرای شهروندان تهرانی، مردم ایران و حتی برای شهرداری به مثابه حکمرانی محلی و پایداری کلی جامعه ایران ضربهای کاری باشد و مشکلاتی را ایجاد کند.
مسعود جعفری جوزانی، کارگردان سینما هم گفته بود:بگذارید خانه اندیشمندان برای اندیشمندان باقی بماند.