روزنامه ایران نوشت: اتفاقات این روزهای مجلس اما نشان داده است که قالیباف برای نگاه داشتن رویکرد کلی مجلس در خیمه وفاق و مصون نگاه داشتن آن در مقابل تندرویها کار آسانی در پیش ندارد.
اتفاقات این روزهای مجلس اما نشان داده است که قالیباف برای نگاه داشتن رویکرد کلی مجلس در خیمه وفاق و مصون نگاه داشتن آن در مقابل تندرویها کار آسانی در پیش ندارد.قالیباف البته از این آزمون به مدد چهار سال ریاست بر مجلس و تسلطی که بر آییننامه داخلی و قواعد مدیریت مجلس داشت به خوبی عبور کرد و در روند بررسی صلاحیتها با گفتن این جمله که «صلاحیت همه ۱۹ وزیر پیشنهادی در دستگاههای ذیربط تأیید شده که به مجلس آمدهاند؛ رئیسجمهور محترم استعلام کردند. من هم در بعضی موارد دوباره پیگیری کردهام. اما تشخیص با مجلس است» حجت را بر نمایندگانی تمام کرد که نقصی در صلاحیت وزرای پیشنهادی نمیدیدند اما به واسطه اتهامزنیها و حاشیهپردازیها مردد بودند. رأی اعتماد مجلس به همه وزرای منتخب مسعود پزشکیان به عنوان یک اتفاق بیسابقه همانقدر که محصول انتخاب وزرا از میان توانمندترین نخبگان و فارغ از سمت و سوی سیاسی شان بود؛ بیشک بدون همراهی قالیباف و تلاش او برای تسری این همگرایی به کلیت مجلس میسر نمیشد. این رویکردی بود که از سوی رئیس مجلس و نمایندگان حامی او در ماجرای به ثمر رساندن استعفای عبدالکریم حسینزاده از نمایندگی برای حضور در دولت هم به نحو دیگری تکرار شد. ایستاده در برابر تندرویها اتفاقات این روزهای مجلس اما نشان داده است که قالیباف برای نگاه داشتن رویکرد کلی مجلس در خیمه وفاق و مصون نگاه داشتن آن در مقابل تندرویها کار آسانی در پیش ندارد. تلاش طیف معدود اما پر سر و صدایی از نمایندگان برای تسویه حساب با ظریف که در فضاسازی آنها علیه فوریت لایحه اصلاح موادی از قانون انتصابات در مشاغل حساس و رد فوریت آن نمود یافت. همچنین اعتراض چهرههایی همچون حمید رسایی به قرائت نشدن گزارش کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی درباره انتصاب معاون راهبردی رئیسجمهور در روز سهشنبه از جمله این مصادیق است. جایی که رسایی در اعتراض خود مدعی شد رئیس مجلس قرائت گزارش را با هدف «هوا کردن موضوع» به تعویق انداخته است. اگر چه قالیباف برای پاسخ دادن به این اعتراض وفق ماده 22 آییننامه داخلی مجلس پاسخ قانعکنندهای داشت، اما تذکر مجتبی زارعی عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی و افشای ارسال پیامک انبوه به نمایندگان با مضمون «خیانت مجلس و رئیس مجلس و جاسوس بودن ظریف» نشان داد که رادیکال های مجلس برای اعمال فشار و دستیابی به مقصود خود از چه مرزهایی عبور میکنند و قالیباف برای ایستادگی بر سر عهد خود برای وفاق و همکاری دولت و مجلس به نفع حل مشکلات چه موانع متعددی پیش پا دارد.