دستکم چهارتن از وزرا و معاونان ابراهیم رئیسی در انتخابات آینده ثبتنام کردهاند. به نظر میرسد کابینه جامانده از ابراهیم رئیسی فاقد حداقل انسجام و هماهنگی است و وزرا نتوانستهاند سر یک نماینده از جانب کابینه به وحدت نظر برسند.
مهرداد بذرپاش در کنار محمد مخبر، معاون اول دولت رئیسی و رئیس صندوق نوآوری و شکوفایی و دانشبنیانها به وزارت کشور رفت. بذرپاش از سال ۹۶ که پشت درب وزارت کشور ماند معلوم بود که سودای ریاستجمهوری در سر دارد. پیشرفت سریع او به لطف عنایات ویژه احمدینژاد و موقعیتشناسیاس پس از جدایی احمدینژاد از حاکمیت، باعث شد در راهروهای قدرت به راحتی کرسیها را یکی پس از دیگری صاحب شود؛ در فهرست انتخاباتی مجلس نهم که راهش را به هیات رئیسه باز کرد تا قائم مقامی بنیاد تعاون سپاه و معاونت ستاد اجرایی فرمان امام و این اواخر ریاست دیوان محاسبات کشور و دست آخر وزارت راه دولت رئیسی. او سال قبل جریان شریان را به همراهی حمید رسایی به راه انداخت تا در لابیهای سیاسی اصولگرایان هم اهرمی کافی داشته باشد.
صولت مرتضوی از دو نفر دیگر تنهاتر بود. صولت مرتضوی در دولت نهم استاندار خراسان جنوبی، در دولت دهم معاون سیاسی وزیر کشور و پس از آن شهردار مشهد بود. وی در دولت سیزدهم پیش از وزارت، سرپرستی نهاد ریاست جمهوری و معاونت اجرایی رئیس جمهور را بر عهده داشت. او که با اما و اگرهای فراوان به وزارت رسیده بود شاید نامزد شده تا رئیسجمهور بعدی نام او را از یاد نبرد.
نفر دیگر قاضیزاده هاشمی بود که در مجلس قبلی نایب رئیس بود. او سه سال قبل کمکی به رئیسی کرده بود و به ریاست بنیاد شهید رسیده بود و بعید نیست این دوره هم به همین نیت وارد انتخابات شده باشد.
داوود منظور نفر آخر بود. رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور که پیش از آن رئیس سازمان امور مالیاتی هم بوده شاید بین مردم آنقدرها محبوب نباشد. اما چه بسا او به خاطر اختلاف با مهرداد بذرپاش وارد انتخابات شده باشد. بعد از عزل احمدی توسط داود منظور در سازمان برنامه بودجه، وی به یکباره از طرف وزیر کار یعنی صولت مرتضوی بهعنوان رئیس هیات مدیره صندوق بازنشستگی منصوب شد
شکاف؟
بدون شک از همین تعداد نامزدها میتوان پی به شکافهای متعددی در میان اعضای کابینه دولت رئیسی برد؛ گروهی از هیأت دولت با بذرپاش و گروهی با اسماعیلی. تازه باید به یاد داشت که قطعا افرادی از کابینه از همین حالا با سعید جلیلی که در این فهرست پنج نفره نیست، عقد اخوت بستهاند.
در نهایت این انتخابات تمام میشود اما اختلاف در دل دولت باقی میماند. حتی در صورت اصولگریان و حتی در صورت پیروزی یکی از وزرای رئیسی بعید است کابینه رئیسی تکرار شود و اختلافها بیشتر و بیشتر خواهد شد.