روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: آنچه قابل تأمل است دوگانگی شعارها و عملکردها سران بعضی کشورهای همسایه مانند جمهوری آذربایجان و روسیه است که ژست همراهی با ملتهای منطقه را دارند. در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه نیز شاهد نفاق سران همین کشورها بودیم که از یکطرف نسبت به ایران لاف دوستی میزدند و از طرف دیگر با رژیم صهیونیستی برای تهاجم به ایران همراهی میکردند.
روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: سازمان غیردولتی مبادلات بینالمللی نفت Oil Change International در گزارشی اعلام کرد بیست و پنج کشور در طول جنگ غزه به رژیم صهیونیستی نفت رساندند. این گزارش که در حاشیه سیامین کنفرانس طرفین اقلیمی COP۳۰ در برزیل منتشر شد، نشان میدهد جمهوری آذربایجان و قزاقستان ۷۰ درصد از محمولههای نفت خام را بین ۱۰ آبان ۱۴۰۳ و ۹ مهر ۱۴۰۴ برای رژیم صهیونیستی تأمین کردهاند.
براساس این گزارش، روسیه، یونان و آمریکا در صدر فهرست کشورهای صادرکننده فرآوردههای نفتی تصفیه شده به اراضی اشغالی قرار دارند. آمریکا تنها کشوری است که سوخت جت JP-۸ را که برای هواپیماهای نظامی استفاده میشود، به اراضی اشغالی تأمین میکند. این سازمان بینالمللی اعلام کرد «کشورهایی که در این دوره به اسرائیل سوخت رساندند، کاملاً از جنایات آن آگاه بودند». این سازمان ادامه داد: «همدستی آنها در این گزارش مستند شده است تا آنها را پاسخگو کند. این کشورها باید به دخالت خود در این نسلکشی اذعان و همدستی خود را متوقف کنند».
یکی از مدیران این سازمان به خبرنگاران گفت: «دولتها طبق قوانین بینالمللی و کنوانسیون نسلکشی در معرض خطر همدستی در نسلکشی قرار دارند». وی افزود: «در حالی که رهبران جهان در کنفرانس طرفین اقلیمی COP۳۰ گردهم میآیند، پیوندهای مرگبار بین تأمینکنندگان سوخت فسیلی و درگیریهای بینالمللی آشکار میشود». این سازمان غیردولتی که شرکت تحقیقاتی Datadesk را برای تجزیه و تحلیل جریانهای نفتی مأمور کرده بود، توانست ۳۲۳ محموله را در دوره مورد نظر شناسایی کند که در مجموع ۲۱.۲ میلیون تن را به مقصد سرزمینهای اشغالی منتقل کردند.
نکته جالبی که از این گزارش سازمان مبادلات بینالمللی نفت به دست میآید این است که به تدریج و با گذشت زمان، شرکای جنایات رژیم صهیونیستی افشا میشوند. این افشاگریها در هفتهها و ماههای آینده نیز ادامه خواهند یافت و چهره واقعی بسیاری از دولتمردان کشورها از پشت ماسکهائی که زدهاند بیرون خواهد آمد.
گزارش مؤسسه مبادلات بینالمللی نفت، نکات دیگری هم دارد که نشاندهنده سقوط اخلاقی سران بسیاری از کشورها هستند. یکی از این نکات اینست که تعدادی از ۲۵ کشوری که با ارسال محمولههای نفتی شریک جرم نسلکشی صهیونیستها شدند حتی بعد از صدور حکم بازداشت نتانیاهو و فرماندهان ارتش رژیم صهیونیستی توسط دیوان بینالمللی کیفری دادگستری به جرم نسلکشی نیز به ارسال این محمولهها ادامه دادند. زشتتر اینکه بعضی از این کشورها بعد از اطلاع از حکم دیوان بینالمللی دادگستری علیه رژیم صهیونیستی میزان انتقال محمولههای خود به سرزمینهای اشغالی را افزایش دادند. این، یک رسوائی بزرگ است که برای ملتهای این کشورها قابل قبول نیست و دولتمردان خود را به خاطر شرکت در جنایت نسلکشی رژیم صهیونیستی علیه مردم فلسطین نخواهند بخشید.
از دولت آمریکا و بعضی کشورهای اروپائی انتظاری غیر از این نیست که از رژیم صهیونیستی حمایت کنند و در جنایاتش شریک شوند ولی آنچه قابل تأمل است دوگانگی شعارها و عملکردها سران بعضی کشورهای همسایه مانند جمهوری آذربایجان و روسیه است که ژست همراهی با ملتهای منطقه را دارند. در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه نیز شاهد نفاق سران همین کشورها بودیم که از یکطرف نسبت به ایران لاف دوستی میزدند و از طرف دیگر با رژیم صهیونیستی برای تهاجم به ایران همراهی میکردند. از این زشتتر انکار این همراهی علیرغم وجود شواهد فراوان است و متأسفانه دولت ایران نیز از کنار این خیانت اثبات شده عبور کرد! در این میان، روسیه که با حامیان غربی رژیم صهیونیستی در حال جنگ است با کمک این رژیم مرتکب دوگانگی عجیبی شده که غیرقابل اعتماد بودن سیاستهای کرملین را برای هزارمین بار به اثبات میرساند. گزارش سازمان بینالمللی مبادلات نفتی میگوید روسیه، یونان و آمریکا در صدر فهرست کشورهای صادرکننده فرآوردههای نفتی تصفیه شده به اراضی اشغالی قرار دارند. اکنون سؤال اساسی اینست که حکم وجدانهای بیدار بشری درباره شرکای صهیونستها در نسلکشی غزه چیست؟