مهم‌ترین نقش دولت، پیش‌بینی‌پذیر کردن آینده‌ای است که بدتر از حال حاضر نباشد

علی ربیعی، در آیین افتتاحیه دومین همایش ملی وضعیت اجتماعی ایران به میزبانی دانشکده‌ی علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی، در پنل انسجام ملی و وفاق اجتماعی گفت: آسیبی که در جامعه‌شناسی و علوم اجتماعی داریم این است که در سطح آسیب‌شناسی باقی می‌مانیم و بیشتر از آن پیش نمی‌رویم.

وی اظهار کرد: ما با جامعه‌ای روبه‌رو هستیم که در آن ارزش‌های بقا و ارزش‌های ابراز وجود در هم آمیخته‌اند و حاصل این ترکیب، جامعه‌ای است که در سال ۱۴۰۱ شاهد آن بودیم.

او افزود: طرح مسائل اجتماعی مهم است، چرا که سرریز همه‌ی مسائل ما بعد از چند دهه به مسائل اجتماعی برگشته است. آب و محیط زیست، مسئله‌ای اجتماعی است. ناتوانی ساختار دولتی در راه انداخت موتور توسعه نیز امری اجتماعی است. جنگ و صلح و بازدارندگی نیز همه مسائلی اجتماعی هستند که باید مورد توجه قرار بگیرد.

ربیعی عنوان کرد: سه ضلع دولت، بازار و جامعه در هر کشوری موجب ثبات است. در حال حاضر دولت ظرفیت حل مسئله‌اش کم شده و بازار با میل به سوداگری توان حل مسائل را ندارد در نتیجه تنها جامعه باقی مانده است.

وی در ادامه توضیح داد: در بحث دولت، نهاد و فرد، مهم‌ترین نقش دولت، پیش‌بینی‌پذیر کردن آینده‌ای است که بدتر از حال حاضر نباشد. ما بی‌آرزو شده‌ایم در حالی که به آن نیاز داریم. سهم جامعه و نهاد‌های مدنی و روابط میان آن هم آسیب دیده است. نهاد‌ها با تقویت روابط نهادی، باید بدون انتظار از دولت به فعالیت بپردازد.

او در آخر پیشنهاد کرد: گسترش فعالیت‌های نهادی و ایجاد امنیت آنها برای بیرون کشیدن ظرفیت‌های اجتماعی بسیار مهم است. حرکت اجتماعی ما قفل شده است و گردش نخبگان ما محدود و خالص‌سازی شده است و در نتیجه سیاست‌گذاری ما هم با مشکل مواجه شد.