نماینده پیشین ایران در سازمان همکاری اسلامی گفت: ایران به دولتی به اسم اسرائیل به لحاظ حقوقی، اعتقاد ندارد. تشکیل دولت اسرائیل از سال 1947 تا کنون، از دید کشور ایران، منفی بوده و ایران همیشه معتقد بوده که ایجاد دولتی به اسم اسرائیل در حقیقت یک اقدام غیرعادلانه است و در حق مردمان اصلی سرزمین فلسطین، ظلم محسوب می شود.
صباح زنگنه گفت: هر گام و هر قدمی که به حمایت از تشکیل دولت فلسطین برداشته شود، مثبت است. این گامها میتواند در حد یک بیانیه باشد یا در حد یک قطعنامه شورای امنیت باشد و یا شامل هر نوع اقدامات نمادین باشد. همه این ها، مثبت ارزیابی میشود. البته در نظر داشته باشیم که شورای امنیت و مجمع عمومی سازمان ملل، در طول ۶ دهه گذشته، همواره بر تشکیل دولت فلسطین تاکید داشته و در این خصوص قطعنامه صادر کرده بیانیه دادهاند. از ابتدای تشکیل دولت صهیونیستی نیز قطعنامهها به شکل مساوی هم به تشکیل دولت فلسطین تاکید داشت و هم به تشکیل دولت اسرائیل.
وی افزود: اما هیچ یک از این قطعنامههای اولیه به اجرا در نیامد. درواقع سرزمینهایی که برای فلسطین تعیین و تایید شده بود، از سوی اسرائیل مورد احترام واقع نشد و اسرائیل این سرزمینها را هم اشغال و پیش روی کرد؛ بنابراین به لحاظ عملی، این بیانیهها و قطعنامهها هیچگاه اجرایی نشده است، اما به لحاظ سیاسی، میتوان اینطور گفت که این قطعنامهها تایید کننده ضرورت تشکیل دولت فلسطین باشد.
عدم حضور ایران در رای گیری مجمع عمومی سازمان ملل معنای خاصی دارد
این دیپلمات با تجربه در خصوص عدم شرکت ایران در رای گیری این طرح گفت: ایران به دولتی به اسم اسرائیل به لحاظ حقوقی، اعتقاد ندارد. تشکیل دولت اسرائیل از سال ۱۹۴۷ تا کنون، از دید کشور ایران، منفی بوده و ایران همیشه معتقد بوده که ایجاد دولتی به اسم اسرائیل در حقیقت یک اقدام غیرعادلانه است و در حق مردمان اصلی سرزمین فلسطین، ظلم محسوب میشود. بنابراین، طرحی که عربستان و فرانسه قائل هستند، طرح تایید حل مسئله فلسطین با تشکیل دو دولت است. یک دولت اسرائیل و یک دولت فلسطین. اما اشکال این طرح این است که اکنون عملا دولتی به اسم اسرائیل وجود دارد که تحت حمایتهای انگلیس، فرانسه و امثالهم نیز قرار دارد.
وی افزود: اسرائیل هیچگاه یک دولت طبیعی نبوده که روند طبیعی شکل گیری دولت/ ملت را طی کرده باشد. از این لحاظ این طرح پایه حقوقی و قانونی درستی ندارد. آن چه که در مناطق اشغالی از روز نخست شکل گرفت این است که برخی گروههای تروریستی معروف با مسلح شدن و کشتر مردم فلسطین و اشغال سرزمین ها، به زور یک چیزی به اسم دولت ایجاد کردند. درواقع اینگونه نبود که یک ملت آن جا باشند و این دولت، ملت را تشکیل دهد. درواقع دولت با حمایت گروه مسلح تروریست، مردم فلسطین را کشتند و سرزمینها را اشغال کردند و در محل زندگی مردم فلسطین شهرک ساختند و از دل این شهرکها دولت ساختهاند. یعنی روند معکوس دولت ملت را طی کردهاند، بنابراین چنین فرایندی به لحاظ حقوقی، جایی برای به رسمیت شناخه شدن ندارد. به رسمیت شناختن چنین وضعیتی یعنی به رسمیت شناختن کشتار و امثالهم است. اما عدم حضور در این مجمع و عدم اعلام نظر از طرف ایران، معنای خاص خود را دارد. یعنی مخالفت نمیکند، اما موافق هم نیست. نه با تشکیل دولت فلسطین، بلکه با عنوان دولت اسرائیل که آن را هم صنف و هم سطح دولت فلسطین مطرح میکنند. به لحاظ حقوقی، این کار صحیح و قابل قبول نیست و ایران نیز زیر بار این موضوع نمیرود.