تروئیکای اروپایی نگران کاهش نفوذشان در برنامه هسته‌ای ایران هستند

نادر انتصار گفت: مهم‌ترین اهرمی که فعلا دراختیار اروپا قرار دارد، مکانیسم موسوم به ماشه یا «اسنپ‌بک» است. با این حال، نباید این ابزار را بیش از اندازه حیاتی یا تعیین‌کننده تلقی کرد. حتی اگر فرض کنیم که این مکانیسم فعال شود و تحریم‌های شش‌گانه سازمان ملل علیه ایران بازگردند، باید دید این تحریم‌ها تا چه اندازه کارایی دارند.
وی افزود: در سال‌های اخیر، تحریم‌هایی به ‌مراتب شدیدتر و گسترده‌تر، ازسوی امریکا و حتی اروپا، علیه ایران اعمال شده‌اند. حال خواه اسنپ‌بک فعال شود یا نه، در عمل، اکثر این محدودیت‌ها اکنون نیز به‌صورت گسترده اجرا می‌شوند. 
این استاد دانشگاه در ادامه گفت: بازیگری روسیه و چین، تقریبا مشابه همان رویکردی است که در جریان جنگ دوازده‌ روزه و پس از آن شاهد بودیم. آنها در مجامع مختلف مانند بریکس و نشست‌های شانگهای، اقدامات اسراییل را محکوم می‌کنند؛ این محکومیت‌ها ممکن است از نظر لفظی شدید هم باشند، اما در عمل، نباید انتظار کمک تعیین‌کننده‌ای از جانب چین یا روسیه داشت. این کشورها روابط نسبتا حسنه‌ای با ایران دارند، اما این روابط به معنای آمادگی برای ورود به یک جنگ جدید در حمایت از ایران نیست. منافع آنها بسیار گسترده‌تر و پیچیده‌تر از آن است که بخواهند به‌ خاطر ایران وارد یک درگیری نظامی شوند. 
انتصار بیان کرد: سالانه حدود پنج میلیارد دلار کمک مالی مستقیم از امریکا به اسراییل منتقل می‌شود که بازپرداختی ندارد و با احتساب تسلیحات جدید، این رقم بسیار بیشتر نیز خواهد شد.