تنها راه نجات کشور بازگشت به مردم‌ و حذف مافیای قدرت‌ است

جواد امام در ششمین کنگره حزب مجمع ایثارگران با تأکید بر اینکه از همه گرایش‌های سیاسی مختلف برای حضور در این کنگره دعوت شده است، گفت: ظاهرا قرار است وفاق در جای دیگری رقم بخورد؛ وفاق در ایثار و همفکری و همراهی برای‌ آینده کشور نیست و فقط برای تقسیم غنائم ایجاد شده‌ است.

دبیرکل حزب مجمع ایثارگران یادآور شد: این مجمع در مقطعی از زمان برگزار می‌شود که مجموعه‌ای از حوادث داخلی و خارجی در حوزه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی و نظامی کشور ما در موقعیت بسیار خطیر و حساس تاریخی قرار داده است. از یک طرف گفت‌وگو و مذاکرات جاری با دولت آمریکا مرکز توجهات ملت قرار گرفته که تأثیر نتایج آن بر منافع ملی کشور انکارناپذیر است؛ و از سوی دیگر چشم و دل ملت به سیاست‌ها و رفتار حاکمان و دولتمردان کشورمان دوخته شده است تا شاید با تغییر در رویکردها و اصلاح سیاست‌ها فرصتی برای بهسازی و نوسازی فضای کشور فراهم آید.

وی تأکید کرد: مطالبات انباشته کنونی این ملت از نظامی که خود آفریده است، در واقع ناشی از همان باورها و آرزوهایی است که در شکل‌گیری انقلاب دخیل بوده است؛ و آنچه اکنون مورد مطالبه قرار دارد، صورت‌های امروزین همان آرمان‌ها و آرزوها است. آرزوهایی همچون آزادی، عدالت، رفع فقر، دفع فسادهای حکومتی، تعظیم ارزش‌های اخلاقی و حق تعیین سرنوشت که تماما در ذیل نظامی به نام «جمهوری اسلامی» خلاصه و تصویر شده بود. با وجود شکل‌گیری یک قانون اساسی مبتنی بر جمهوریت نظام و پایه‌ریزی نهادهای اصلی دموکراسی و مردم‌سالاری در این قانون و همچنین با همه فداکاری‌های غیرتمندانه این ملت در دفاع از کشور و نظام، متأسفانه بخش‌های مهمی‌ از آرزوها و آرمان‌های این ملت‌ همچنان در حد آرمان و آرزو باقی مانده است.

جواد امام ادامه داد: نظامی که در تأسیس از حداکثر پشتیبانی ملت برخوردار بود و نشان و نویدهای فراوان برای توسعه و پیشرفت این کشور پدید آورده بود، متأسفانه اینک چنان فاصله‌ای از آفریننده خود گرفته است که گویی هیچ نیازی به ملت ندارد؛ و با هر عملکردی وظیفه مردم هم دفاع و حمایت دائمی و بی‌قید و شرط از آن است. چالش‌ها و بحران‌های پیوسته و بی‌وقفه‌ای که در طول دهه‌های گذشته دامن‌گیر این ملت و کشور شده و زخم‌های ریز و درشت آن بر جان و پیکر این ملت نشست، عملا فاصله‌های جدی و نسبتا عمیقی را در میان مردم و حاکمیت ایجاد کرده است.

وی تأکید کرد: آیا غیر از این است که نظام جمهوری اسلامی ایران مطابق آنچه که به کرات در قانون اساسی تصریح شده، برای تحقق مطالبات مشروع و به حق این ملت بنا شده است؟! پس چگونه می‌توان انتظار داشت که مطالبات و منافع ملت در تدوین سیاست‌ها و اتخاذ تصمیمات حکومتی نادیده گرفته شود؟ مگر تعهدی ابدی و بی‌قید و شرط بر عهده این ملت است که به هر قیمتی حتی با فدا کردن بدیهی‌ترین و ضروری‌ترین حقوق خود و نیز با تحمل فقر و ندامت، ناکارآمدی و ضعف‌های حاکمیت را جبران نمایند؟! آیا غیر از این است که مشروعیت و کارآمدی هر نظام سیاسی منوط به اراده و رضایت ملت است؟!

دبیرکل حزب مجمع ایثارگران ادامه داد: چرا با وجود حمایت‌ها و همراهی‌های بی‌دریغ این ملت با حاکمیت همچنان کوهی از بحران‌ها و ابربحران‌ها در مقابل ملت قرار داشته و امید به تحقق همان آرمان‌ها و ارزش‌هایی که سبب تأسیس این نظام بوده است، بعد از گذشت نزدیک به نیم قرن در هاله‌ای از ابهام و تردید قرار دارد؟ بحران‌های آب و انرژی، محیط زیست، مسکن و معیشت، بیکاری، مهاجرت و فرار مغزها، تغذیه و بهداشت، گرانی و تورم، قاچاق، عدالت قضایی، امنیت و آزادی، تبعیض و مهاجرت‌پذیری بی‌قاعده و مجموعه‌ای از بحران‌های کوچک و بزرگ دیگر سبب پیدایش ابربحران‌هایی همچون یأس و ناامیدی ملت، سقوط مشارکت، بی‌اعتمادی، فساد و امثال آن شده که عبور از آنها به سادگی میسر نیست.

وی تأکید کرد: پیدایش و گسترش این بحران‌ها را نمی‌توان ناشی از بی‌عملی یا تنبلی مقامات و کارگزاران نظام دانست؛ بلکه کاملا محصول و دستاورد تلاش‌های مسئولانی است که در مواردی با روحیات انقلابی و انگیزه‌های دینی نیز حمایت شده‌اند. در واقع باید عیب کار را در انحرافات ایجاد شده مسیر حرکت حاکمان و نادرستی سیاست‌ها و ساختارهای نظام جست‌وجو کرد. کشور ما با اینکه دارای قانون اساسی و مجموعه عظیمی از قوانین و مقررات بوده و همواره از قوانین بودجه یک ساله و برنامه‌های پنج ساله برخوردار است و با اینکه بالغ بر 60 سند بالادستی تحت عنوان سیاست‌های کلی نظام تولید و به نهادهای ذیربط ابلاغ شده است، باز شاهدیم که ملت و کشور ما همچنان در محاصره این همه بحران و ابربحران قرار گرفته‌اند.

جواد امام اظهار داشت: ساختاری که فاقد نظم و یکپارچگی باشد و نیز سیاست‌هایی که عملا قانونمداری در کشور را مغشوش یا بی‌اعتبار سازند، فی نفسه بحران‌زا هستند؛ و با چنین ساختار و سیاست‌هایی قاعدتا نمی‌توان انتظار عبور از بحران‌ها را داشت. در شرایطی که مجموعه عظیمی از سرمایه و ثروت این ملت‌ خارج از حوزه اختیارات مجلس و دولت هست و برخی نهادهای غول‌پیکر اقتصادی بدون هیچ نظارت قانونی و پاسخگویی به مجلس و دولت بر اوضاع اقتصادی کشور اثرگذار هستند و نیز در شرایطی که شعار و نامگذاری سال جدید با قانون بودجه همان سال هماهنگی ندارد، فرصتی برای رفع بحران‌ها وجود نخواهد داشت.

وی تأکید کرد: مادامی که چنین نابه‌سامانی‌های بحران‌زایی در کشور جریان دارد، عملا امکان و فرصتی برای دفع بحران‌ها وجود نخواهد داشت. زیرا نه سازمان اداره کشور منسجم و یکپارچه است و نه محتویات جاری در آن همسو و سازگار هستند. با اینکه آمدن دولت دکتر مسعود پزشکیان امید و انتظاراتی هرچند مختصر برای عبور از بحران‌ها، به ویژه در بخش‌های مربوط به مسئولیت‌های اجرایی دولت ایجاد کرد، اما همین آشفتگی و نابه‌سامانی‌های اساسی که در ساختار و سیاست‌های نظام جاری است، دولت‌ او را نیز عملا ناکارآمد و زمین‌گیر کرده‌ است. تنها راه نجات کشور بازگشت به مردم‌ و حذف مافیای قدرت‌ است.