آیت الله مرتضی جوادی آملی، در جلسه هفتگی درس اخلاق خود که در مسجد اعظم قم به‌صورت حضوری و با حضور اقشار مختلف مردم برگزار شد، با اشاره به کلمات نورانی حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) در نهج‌البلاغه، بر جایگاه والای «آبروی مؤمن» تأکید کرد و آن را امانت الهی دانست.

وی در شرح حکمت ۱۵۹ نهج البلاغه که حضرت می‌فرمایند: «مَنْ وَضَعَ نَفْسَهُ مَوَاضِعَ التُّهَمَةِ، فَلَا یَلُومَنَّ مَنْ أَسَاءَ بِهِ الظَّنَ»، بیان داشت: فرد حق ندارد کاری بکند که آبرویش از بین برود، جامعه هم حق ندارد کاری بکند که آبروی امت اسلامی از بین برود؛ لذا فرمود اگر انسان کاری بکند که مورد تهمت واقع شود، نباید دیگران را ملامت کند.

این مرجع تقلید اظهار داشت: انسان، امین‌الله است؛ آبروی مؤمن، امانت الهی است؛ همان‌طور که دیگری حق ندارد هتک حیثیت کند، خود او نیز حق ندارد آبرویش را ببرد؛ این آبروی شما برای شما نیست لذا فرد حق ندارد هر حرفی بزند، هر جایی برود، هر غذایی بخورد، هر لباسی بپوشد؛ اگر چیزی به حیثیت او برمی‌خورد و سبب تهمت و خدشه به آبرویش می‌شود، جایز نیست انجام دهد.

وی تاکید کرد: انسان در اصل وجود، بنده‌ی خداست و در تمام شئون زندگی نیز باید چنین باشد. هیچ بخشی از حیات انسان نیست که در آن مستقل از شریعت باشد. حتی آبرو و مال انسان نیز امانت الهی است. بر همین اساس، هیچ‌کس حق ندارد به بدن خود، مال خود یا حیثیت خود آسیبی وارد کند، حتی اگر به نظرش برای خودش ضرری ندارد؛ انسان نباید بگوید من آزاد هستم و هر کاری می‌توانم انجام دهم! انسان همان‌طور که در اصل هویتش بنده خداست، در تمام شئون نیز بنده خداست.

جوادی آملی در ادامه بیانات اخلاقی خود با تأکید بر جایگاه والای مؤمن در پیشگاه خداوند متعال گفت: شأن مؤمن، عزت است؛ ﴿وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِینَ﴾ و کسی حق ندارد کاری کند که عزتش خدشه‌دار شود.

وی با اشاره به اینکه حفظ عزت، وظیفه دینی ما در همه عرصه‌هاست، افزود: در گفت‌و‌گو با بیگانگان نیز همین اصل عزت باید رعایت شود؛ ما از موضع برابر گفت‌و‌گو می‌کنیم و هیچ فشاری را نمی‌پذیریم؛ انسان عزیزانه گفت‌و‌گو می‌کند، عزیزانه سخن می‌گوید، و عزیزانه عمل می‌کند تا عزتش محفوظ بماند.

استاد درس اخلاق حوزه علمیه قم در بخش دیگری از سخنان خود با تأکید بر نقش محوری عقل در رفتار مؤمنانه تصریح کرد: حضرت امیرالمومنین در کلام ۱۶۰ نهج البلاغه می‌فرماید: «مَنْ مَلَکَ، اسْتَأْثَرَ.» یعنی کسی که به قدرت رسید، خودش را بر دیگران مقدم می‌دارد. این انسان اهل هلاکت است. اما کسی که اهل ایثار شد، نجات می‌یابد. هنر پیامبر گرامی اسلام این بود که جامعه‌ای پر از اختلاف را به جامعه‌ای ایثارگر تبدیل کرد.