حشمت‌الله فلاحت‌پیشه درباره این موضوع به «نامه‌نیوز» گفت: «من معتقدم از زمانی که ترامپ به قدرت رسید، برای هر وضعیت احتمالی برنامه‌ریزی کرده است. در ابتدا خواسته‌های سختگیرانه‌ای مطرح کرد و سپس با رویکردی کمتر سختگیرانه پیش رفت. در خصوص ایران، فعلا مواضع تند ترامپ برای کشاندن ایران پای میز مذاکره و اعمال فشار حداکثری است تا بتواند خواسته‌های خود را به دست آورد. اما اگر مواضع خود را تعدیل کند، دیپلماسی تقویت می‌شود. در حال حاضر، به جز برخی کشورهای حوزه خلیج فارس، سایر بازیگران عمدتا دنبال منافع خود و نه جلوگیری از تنش میان ایران و آمریکا هستند. حتی در نشست‌ سه جانبه چین، روسیه و چین بیشتر دنبال منافع خود بودند. از آن سو ترامپ هیچ‌گونه واسطه‌ای را نمی‌پذیرد و روند تحولات نشان می‌دهد که او دنبال مذاکره مستقیم با ایران است».

او ادامه داد: «اگر مواضع ترامپ تعدیل نشود با دو سناریو مواجه خواهیم شد. سناریوی اول، جنگ میان ایران و اسرائیل است که اسرائیل سعی می‌کند آمریکا را به سمت نقطه‌زنی سوق دهد. طبیعی است که ایران در این صورت واکنش نشان خواهد داد و این به معنای جنگی است که در مرحله نقطه‌زنی متوقف نخواهد شد. سناریوی دوم این است که جنگی شکل نگیرد، اما فشار حداکثری ادامه یابد. شاهد همراهی برخی کشورها با فشار حداکثری آمریکا هستیم، ولی اگر منافع این کشورها از سوی آمریکا در نظر گرفته شود، حتی چین و روسیه نیز محتاطانه عمل می‌کنند».

این تحلیلگر مسائل سیاست خارجی همچنین بیان کرد: «آقای پزشکیان هنوز طرح مشخصی برای سیاست خارجی ارائه نداده است و سیاست خارجی‌اش تحت تأثیر خواسته‌های یک طیف است. آنها پزشکیان را وادار کرده‌اند تا نظراتشان را مطرح کند. دولت در سیاست خارجی رویکردی انفعالی داشته است. من اعتقاد دارم که دو شاخص اصلی در تحولات آینده، امنیت منطقه‌ای و مبادلات اقتصادی با آمریکا خواهند بود. اگر ایران بتواند امنیت منطقه را حفظ کند و ثبات اقتصادی منطقه رعایت شود، امکان توافق وجود دارد. آمریکایی‌ها تنها در صورتی وارد تعامل با ایران می‌شوند که منافع اقتصادی خود را در این تعامل مشاهده کنند».

فلاحت‌پیشه در پایان گفت: «به نظر من، چشم‌انداز سیاست خارجی ایران در سال پیش رو مبهم است. فرصت‌ها به درستی شناسایی نشده‌اند و پیامدهای آن به‌زودی نمایان خواهد شد. روشن نیست که در سال جدید دولت چگونه خواهد عمل کرد. اگر دولت همچنان به سیاست انفعالی خود ادامه دهد، چشم‌انداز همچنان مبهم خواهد ماند. دولت باید بتواند با طرحی عملیاتی و جدی، سال جدید را آغاز کند».