میخائیل اولیانوف در گفت‌وگو با نشریه «ایزوستیا» روسیه بیان داشت: در سال‌های ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۲ مذاکرات فشرده‌ای برای احیای توافق هسته‌ای در وین برگزار شد. دقیقاً سه سال پیش، این مذاکرات به مرحله پایانی رسید و تمامی شرایط برای اجرای توافق فراهم بود. در صورت اجرای توافق، برنامه هسته‌ای ایران به پارامترهای اولیه خود بر اساس توافق ۲۰۱۵ بازمی‌گشت و تحریم‌های غیرقانونی علیه تهران لغو می‌شد. در آن صورت، برجام همچنان نقش کلیدی و غیرقابل‌انکاری ایفا می‌کرد. اما این اتفاق نیفتاد. طرف‌های غربی با بی‌احتیاطی، مذاکرات را در حالی که تنها چند گام پایانی باقی مانده بود، متوقف کردند.

وی افزود: اکنون، پس از سه سال، شرایط تغییر کرده است. برجام همچنان در وضعیت نیمه‌تعلیق قرار دارد و علاوه بر این، تاریخ انقضای آن (قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد) در ۱۸ اکتبر سال جاری (۲۰۲۵) فرا می‌رسد. در حال حاضر، جایگزینی برای این توافق وجود ندارد. بنابراین، احتمالاً بحث بر سر یک توافق اصلاح‌شده مطرح خواهد شد، البته اگر طرف‌های ذینفع به اجماع برسند که چنین توافقی ضروری است. با این حال، در هر سناریویی، برجام نقطه آغاز هرگونه مذاکره جدید خواهد بود.

او در پاسخ سئوالی درباره گزارش‌های مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی پیرامون فعالیت‌های هسته‌ای ایران و برجام گفت که این موضوع بسیار حساسی است و ترجیح می‌دهد از اظهارنظر قطعی درباره ادعاهای رافائل گروسی پیرامون برجام پرهیز کند.

دیپلمات روس بیان داشت:  گزارش‌های اخیر مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، که در ۴ و ۵ مارس در شورای حکام مورد بررسی قرار گرفت، تصویری نسبتاً نگران‌کننده ارائه می‌دهد. اما از نظر ما، دلیلی برای نگرانی بیش از حد وجود ندارد. در ماه‌های اخیر هیچ اتفاقی نیفتاده است که ارزیابی‌های اغراق‌آمیز و هشداردهنده را توجیه کند.