اگر خاتمی به حرف زیدآبادی گوش کرده بود

به گزارش اصلاحات نیوز، داوود حشمتی فعال سیاسی نوشت: احمد زیدآبادی در مصاحبه با روزنامه اعتماد نقبی به گذشته زده و به جای آنکه نتیجه توصیه خود در انتخابات 1400 را تحلیل کند، گفته است: «پیش از انتخابات ریاست‌جمهوری سال 96 برای من عیان بود که اگر شیخ حسن روحانی بار دیگر به ریاست‌جمهوری برگزیده شود، با ادباری بی‌سابقه روبرو خواهد شد و با کارنامه مردودی از سوی مردم ساختمان پاستور را ترک خواهد کرد.درباره این موضوع خواب‌نما نشده بودم! تمام علایم داخلی و بین‌المللی از به گل نشستن گاری ریاست‌جمهوری حکایت داشت.»

با حفظ احترام به آقای زیدآبادی اما چرا به جای سخن گفتن از انتخابات 1400 و توصیه های او در این انتخابات به سراغ 96 رفتند که هزار اما و اگر می توان به آن اضافه کرد؟ انتخابات 96 دورتر از انتخابات 1400 است. اگر وضع موجود را قرار است بررسی کنیم چرا به سراغ انتخابات قبل می رویم؟ آقای زیدآبادی در این انتخابات معتقد بود حرف کسانی چون تاجزاده در مورد «نظامی کردن سیاست» درست نیست. آقای زیدآبادی احتمالا یادشان هست که گفتند: «حرف من این است که در این شرایط جامعه ، دولت را رها کنیم به حال خودشان و اصلا به طرف مقابل بدهیم، آنها هم این‌جور نیستند که ما فکر کنیم آدم‌هایی‌اند که نه فکری دارند و نه محاسبه‌ای دارند و نه عقلی و همین‌که دولت دست‌شان می‌افتد جنگ می‌کنند و..؛ اتفاقا خیلی هم زرنگ‌تر از شما (تاجزاده) هستند، منافع‌شان را هم خیلی بهتر از شما تشخیص می‌دهند»

بیایید برگردیم به سال 96  و بپرسیم چرا خاتمی در 96 نباید از حسن روحانی حمایت میکرد؟ با کدام ادله؟ اینکه ترامپ برای برجام خط و نشان کشیده بود؟ بسیار عالی. با این حساب چرا اصلا توصیه نمی‌کردیم حسن روحانی کشور را رها کند و در انتخابات ثبت نام نکند؟

و همین هم شد. جریان حاکمیت هم به این شرایط دامن زد و دیدیم که حتی علی لاریجانی تحمل نشد و شرایطی پدید آمد که امروز شاهد آن هستیم. امروز آقای زیدآبادی بعد از دعوت شدن به صداوسیما احضاریه هم دریافت کرده است. آیا هنوز معتقد است که «آنها زرنگتر هستند و منافعشان را خیلی بهتر از» دیگران «تشخیص می دهند»؟ اگر کسی منافعش را درست تشخیص می داد اینگونه بر احیای گشت ارشاد اصرار می کرد؟ اینگونه کسانی که همدلانه سعی در گفتگو دارند را متهم می کرد؟

حسن روحانی سال ۹۶ می توانست اعلام کند؛ «پروژه من عادی سازی پرونده هسته ای و بازگردان آن از شورای امنیت به آژانس و برداشتن تحریم ها بود. از اینجا به بعد در اختیار خودتان.» آیا در آن صورت متهم به تنزه طلبی و فرار از شرایط خطر احتمالی پیش رو نمیشد؟ 
مضافا اینکه در خرداد 96 که اتفاقی نیفتاده بود. دسترسی ایران به منابع ارزی برقرار بود. تحریم های آمریکا متوقف شده بود. قیمت ارز کنترل شده بود. تولید و فروش نفت در اوج قرار داشت. بعد از چند سال توقف در رشد تولید ناخالص داخلی، وضعیت به حالت مثبت بازگشته بود.

اما بیایید برگردیم به سال 96  و بپرسیم چرا خاتمی در 96 نباید از حسن روحانی حمایت میکرد؟ با کدام ادله؟ اینکه ترامپ برای برجام خط و نشان کشیده بود؟ بسیار عالی. با این حساب چرا اصلا توصیه نمی‌کردیم حسن روحانی کشور را رها کند و در انتخابات ثبت نام نکند؟

حسن روحانی آن سال می توانست اعلام کند؛ «پروژه من عادی سازی پرونده هسته ای و بازگردان آن از شورای امنیت به آژانس و برداشتن تحریم ها بود. از اینجا به بعد در اختیار خودتان.» آیا در آن صورت متهم به تنزه طلبی و فرار از شرایط خطر احتمالی پیش رو نمیشد؟
مضافا اینکه در خرداد 96 که اتفاقی نیفتاده بود. دسترسی ایران به منابع ارزی برقرار بود. تحریم های آمریکا متوقف شده بود. قیمت ارز کنترل شده بود. تولید و فروش نفت در اوج قرار داشت. بعد از چند سال توقف در رشد تولید ناخالص داخلی، وضعیت به حالت مثبت بازگشته بود. جامعه در شرایطی قرار داشت که به آینده امیدوار بود. در این وضعیت چرا خاتمی نباید از حسن روحانی حمایت میکرد؟

حالا فرض بگیریم حمایت نمی کرد. و برمبنای این فرض، نتیجه بگیریم که حسن روحانی نمی‌توانست در آن انتخابات پیروز شود. با این شرایط اتفاقی که در 1401 افتاده است در 96 نمی افتاد؟ آیا دی ماه 96 ابعادش به بی دولتی منجر نمیشد؟
اگر یک سال پیش از آقای زیدآبادی این سئوال را می‌کردیم احتمالا همان حرفی را میزد که به تاجزاده گفته بود: «اتفاقا اگر قرار است ایران با جهان خارج کنار بیاید به دست اینها امکان‌پذیر است و نه هیچ‌کس دیگری» و نقدهای دیگران را غیرواقعی معرفی می کرد. اما حالا چطور؟ امروز که نتیجه یکدست شدن در قدرت را می بینید. باز هم معتقدید که نه در 1400، بلکه در 96 باید کار سیاست رها می شد تا وضعیت امروز اتفاق بیفتد؟
لذا امروز می توان گفت اگر خاتمی آن روز از روحانی حمایت نکرده بود شرایط امروز 6 سال زودتر اتفاق می افتاد و ما قطعا نمی دانستیم با بودن شخصی مثل ترامپ در آمریکا که بدون هیچ شرم و خجالتی بلندپایه ترین فرمانده سپاه را در عراق ترور می کند چه اتفاقی ممکن بود برای ما رقم بخورد.

نکته آخر اینکه: هنوز هم دیر نشده. شرایط درحال بازگشت به 96 است. ترامپ اعلام کاندیداتوری کرده، نتانیاهو در آستانه نشستن به قدرت است و رئیسی در پاستور حکمرانی می کند. امیدوارم آقای زیدآبادی همچنان معتقد باشد که مسئولان «خیلی هم زرنگ» هستند و «منافعش را بهتر تشخیص» می دهد.

انتهای پیام/