آب و برق
کاهش، حجم آب ورودی به سد های کشور
کاهش ۱۷ درصدی بارش‌ها و پرشدگی تنها ۲۰ درصدی سد های تهران، زنگ خطر کمبود آب در پایتخت را به صدا درآورده و به نظر می‌رسد که مدیریت مصرف و تغییر الگوهای بهره‌برداری تنها راه برون‌رفت از این بحران است.
به گزارش اصلاحات نیوز به نقل از ایسنا، ایران به‌عنوان کشوری با اقلیم خشک و نیمه‌خشک، همواره با محدودیت‌های آبی مواجه بوده است.
بارندگی در کشور تاکنون حدود ۳۵ میلی‌متر بوده که نسبت به شرایط نرمال، ۲۳ درصد کاهش نشان می‌دهد. در تهران نیز میزان بارش‌ها حدود ۴۸ میلی‌متر بوده است که نسبت به شرایط نرمال، ۱۷ درصد کاهش دارد.
با وجود این کاهش، حجم آب ورودی به سدهای کشور در سال جاری ۳.۷۰ میلیارد مترمکعب بوده که تنها ۲ درصد نسبت به سال گذشته کاهش یافته است. این در حالی است که میزان آب موجود در مخازن سدهای کشور با ۱۲ درصد بهبود به ۲۲.۶۶ میلیارد مترمکعب رسیده است، اما درصد پرشدگی سدهای تهران تنها ۲۰ درصد است.
وضعیت بحرانی سدهای تهران
سدهای تهران که منابع اصلی تأمین آب شرب و کشاورزی این منطقه هستند، وضعیت نگران‌کننده‌ای دارند. به‌طور مثال، سد امیرکبیر: با ۳۵ درصد پرشدگی، تنها ۶۳ میلیون مترمکعب آب ذخیره دارد.
سد لتیان ۲۵ میلیون مترمکعب با ۳۴ درصد پرشدگی و سد لار ۲۴ میلیون مترمکعب و تنها ۳ درصد پرشدگی و سد طالقان با ۲۳۹ میلیون مترمکعب، بهترین وضعیت را با ۵۴ درصد پرشدگی دارد.
سد ماملو نیز با ۱۴ درصد پرشدگی، تنها ۳۴ میلیون مترمکعب آب ذخیره کرده است.
راهکاری برای مدیریت بحران آب
عیسی بزرگ‌زاده – سخنگوی صنعت آب با اشاره به اهمیت مدیریت مصرف آب، تأکید کرد که کاهش مصرف می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی در بهبود شرایط داشته باشد.
پیشنهادهای وی شامل کاهش فشار و مدت زمان استفاده از آب در فعالیت‌های روزمره مانند حمام کردن یا شستن دست‌ها، همکاری دستگاه‌های مختلف مانند شهرداری‌ها، وزارت جهاد کشاورزی، وزارت کشور، و مجلس برای تدوین و اجرای سیاست‌های مدیریت منابع آبی و استفاده از فناوری‌های جدید و بازچرخانی آب برای کاهش ناترازی میان عرضه و تقاضای آب است.
برنامه‌های راهبردی وزارت نیرو
برای مقابله با تنش آبی، وزارت نیرو سه راهبرد اصلی را در نظر گرفته است، رفع ناترازی آب با رویکرد آمایش محور و استفاده از منابع جایگزین مانند بازچرخانی پساب‌ها، مدیریت مخاطرات آبی برای کاهش مشکلاتی مانند فرونشست زمین و تخلیه دشت‌های ممنوعه و اصلاح حکمرانی آب با بهبود ساختارهای نهادی و سیاست‌گذاری.
کاهش بارندگی و ذخایر آبی در تهران و سراسر ایران، لزوم مدیریت مصرف و همکاری بین دستگاه‌های مختلف را به‌شدت نمایان کرده است. با وجود بهبود نسبی در برخی شاخص‌ها مانند حجم مخازن سدها، وضعیت پرشدگی سدهای تهران و میزان بارش‌ها همچنان نگران‌کننده است. حرکت به‌سمت الگوهای مصرف پایدار و توسعه منابع جایگزین آب، تنها راه برای عبور از این بحران خواهد بود.
