پیش بینی اوپک برای تقاضای نفت در سالهای ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵

به گزارش اصلاحات نیوز به نقل از انرژی پرس، در ۱۲ آگوست ۲۰۲۴، سازمان کشورهای صادرکننده نفت اوپک گزارش ماهانه خود را منتشر کرد که در آن پیش‌بینی‌ها برای رشد تقاضای جهانی نفت برای سال‌های ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵ به سمت پایین اصلاح شده است. بازار نفت، تشدیدعدم قطعیت‌ها و پیچیدگی پیش‌بینی روندهای آینده در چشم‌انداز انرژی جهانی را آشکار می‌کند.

اوپک پیش‌بینی می‌کند که مصرف جهانی نفت در سال ۲۰۲۴ به میزان ۲.۱۱ میلیون بشکه در روز افزایش یابد و به ۱۰۴.۳۲ میلیون بشکه در روز برسد. با این حال، این پیش‌بینی ۱۳۵ هزار بشکه در روز کمتر از برآورد قبلی است که نشان‌دهنده تجدید نظر در انتظارات با توجه به داده‌های به روز شده برای سه ماهه نخست و بخشی از سه ماهه دوم سال ۲۰۲۴ است.

برای سال ۲۰۲۵، این سازمان انتظار دارد تقاضای نفت به میزان ۱.۷۸ میلیون بشکه در روز افزایش یافته و در مجموع به ۱۰۶.۱۱ میلیون بشکه در روز برسد. این پیش‌بینی نیز نسبت به پیش بینی‌های قبلی ۶۵ هزار بشکه در روز کاهش یافته است. عوامل اصلی مؤثر بر این تغییرات، داده‌های تجدیدنظر شده در مورد وضعیت بازار نفت و پیش‌بینی‌های به‌روز شده برای تقاضای نفت چین، یکی از بزرگترین مصرف‌کنندگان نفت در جهان است.

کاهش پیش بینی‌های اوپک باعدم اطمینان در اقتصاد جهانی همراه است که به طور قابل توجهی بر تقاضای نفت تأثیر می‌گذارد. به ویژه، کاهش رشد اقتصادی در کشورهای کلیدی مانند چین باعث می‌شود تحلیلگران در انتظارات خود تجدیدنظر کنند. چین که سال‌ها محرک اصلی تقاضای جهانی نفت بوده، با چالش‌های اقتصادی متعددی از جمله بحران املاک و انتقال به منابع انرژی سبز مواجه است. این عوامل احتمالا بر تقاضای نفت در سال‌های آینده تأثیر منفی بگذارد.

باوجود این چالش‌ها، اوپک پیش‌بینی می‌کند که در سال ۲۰۲۴، تقاضای نفت با تقاضای بالا برای سفرهای هوایی و جابجایی جاده‌ای، از جمله حمل‌ونقل کالا، تقویت شود. به ویژه، در ایالات متحده، بزرگترین مصرف کننده نفت جهان، انتظار می‌رود تقاضا به دلیل مصرف قوی خانوارها و پویایی اقتصادی رشد کند. همچنیین، فدرال رزرو ممکن است سیاست‌های پولی را تسهیل کند که منجر به افزایش مصرف نفت نیز می‌شود.

در کشورهای سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD)، اوپک پیش بینی می‌کند که تقاضای نفت در سال ۲۰۲۴ به میزان ۱۶۰ هزار بشکه در روز رشد کند و به ۴۵.۸۱ میلیون بشکه در روز برسد. با این حال، این رقم کمتر از پیش بینی قبلی است که رشد ۱۹۰ هزار بشکه در روز را پیش بینی می‌کرد. براساس برآوردها، در سال ۲۰۲۵ تقاضا در کشورهای OECD با افزایش ۱۱۰ هزار بشکه‌ای به ۴۵.۹۲ میلیون بشکه در روز برسد.

براساس گزارش news. az؛ ایالات متحده به عنوان بزرگترین مصرف کننده نفت در میان کشورهای OECD، نقش کلیدی در شکل دادن به تقاضای جهانی ایفا می‌کند. انتظار می‌رود در سال ۲۰۲۴ تقاضای نفت در ایالات متحده ۱۷۰ هزار بشکه در روز رشد کند و به ۲۰.۵۳ میلیون بشکه در روز برسد. در سال ۲۰۲۵، رشد همچنان ادامه خواهد داشت اما با سرعت کمتر و ۴۰۰۰۰ بشکه در روز تا به ۲۰.۵۷ میلیون بشکه در روز برسد. این امر به دلیل مصرف قوی خانوارها و سیاست پولی فدرال رزرو است.

جالب اینکه در کشورهای اروپایی OECD، پیش‌بینی می‌شود که تقاضای نفت در سال ۲۰۲۴ با ۳۰ هزار بشکه کاهش به ۱۳.۴۲ میلیون بشکه در روز برسد. با این حال، در سال ۲۰۲۵، وضعیت تغییر خواهد کرد و تقاضا با رشد ۲۰ هزار بشکه در روز به ۱۳.۴۴ میلیون بشکه در روز خواهد رسید. این امر به دلیل دگرگونی مداوم اقتصاد اروپا و تغییر به سمت منابع انرژی سبزتر است که مصرف هیدروکربن‌های سنتی را تحت فشار قرار می‌دهد.

در کشورهای غیر OECD، اوپک تخمین می‌زند که تقاضای نفت در سال ۲۰۲۴ به میزان ۱.۹۵ میلیون بشکه در روز رشد کرده و به ۵۸.۵۱ میلیون بشکه در روز خواهد رسید. همچنین، در سال ۲۰۲۵ رشد تقاضا ۱.۶۸ میلیون بشکه در روز پیش‌بینی می‌شود که به ۶۰.۱۹ میلیون بشکه در روز خواهد رسید. محرک‌های اصلی این رشد چین و هند خواهند بود که برآورد می‌شود مصرف نفت در بحبوحه ادامه رشد اقتصادی و افزایش تولید صنعتی افزایش یابد.

همچنین، انتظار می‌رود تقاضای نفت چین در سال ۲۰۲۴ به میزان ۷۰۰ هزار بشکه در روز افزایش یابد و به ۱۷.۰۶ میلیون بشکه در روز برسد. با این حال، در سال ۲۰۲۵، نرخ رشد کاهش و تقاضا تنها ۴۱۰ هزار بشکه در روز افزایش می‌یابد و به ۱۷.۴۷ میلیون بشکه در روز می‌رسد. این امر به دلیل مشکلات در بخش املاک و محبوبیت فزاینده منابع انرژی جایگزین مانند گاز طبیعی مایع (LNG) و وسایل نقلیه الکتریکی است.

هند، یکی دیگر از مصرف کنندگان عمده نفت در آسیا، به افزایش مصرف نفت خود ادامه خواهد داد. انتظار می‌رود در سال ۲۰۲۴ تقاضا در هند با رشد روزانه ۲۳۰ هزار بشکه به ۵.۵۸ میلیون و در سال ۲۰۲۵ به ۵.۸ میلیون بشکه برسد. دلیل رشد تقاضا در هند، گسترش تولید صنعتی و افزایش تقاضا برای سوخت حمل و نقل است.

بر اساس گزارش اوپک، ذخایر نفت و فرآورده‌های نفتی تجاری در کشورهای OECD در ژوئن ۲۰۲۴ به ۲.۸۳۱ میلیارد بشکه رسید که ۱۴.۱ میلیون بشکه در مقایسه با می‌۲۰۲۴ و ۱۱۶ میلیون بشکه کمتر از میانگین سطح ۲۰۱۵-۲۰۱۹ است. کاهش ذخایر نفت نشان‌دهنده تلاش کشورهای اوپک پلاس برای متعادل کردن بازار جهانی نفت از طریق کاهش تولید است.

در سال ۲۰۲۴، تولید هیدروکربن مایع (LHC) در کشورهای غیراوپک پلاس ۵۳ میلیون بشکه در روز پیش بینی می‌شود که ۱.۲۳ میلیون بشکه در روز بیشتر از سال ۲۰۲۳ است. محرک‌های اصلی رشد عرضه ایالات متحده، کانادا و برزیل خواهند بود. در سال ۲۰۲۵، انتظار می‌رود تولید LHC با ۱.۱ میلیون بشکه در روز رشد کند و به ۵۴.۱۰ میلیون بشکه در روز برسد. ایالات متحده، برزیل، کانادا و نروژ نقش پیشرو در این رشد خواهند داشت، همچنین پیش بینی می‌شود تولید در آنگولا کاهش یابد.

توجه ویژه به وضعیت تولید نفت در روسیه جلب می‌شود که تولید خود را در جولای ۲۰۲۴ با ۲۶ هزار بشکه کاهش به ۹.۰۸۹ میلیون بشکه در روز رساند که بیش از ۱۱۱ هزار بشکه در روز از سطوح برنامه‌ریزی شده در اوپک پلاس توافق شده بود. در نیمه نخست سال ۲۰۲۴، روسیه به تعهدات خود مبنی بر کاهش داوطلبانه تولید نفت عمل کرد، اما در سه ماهه سوم، باید محدودیت‌های سخت‌گیرانه‌تری را رعایت کند.

باوجود چالش‌های فعلی، اوپک پلاس به کنترل بازار نفت از طریق متعادل کردن عرضه و تقاضا ادامه می‌دهد. کشورهایی مانند روسیه و عربستان سعودی برای حمایت از قیمت‌ها و تثبیت بازار به طور داوطلبانه تولید نفت خود را میلیون‌ها بشکه در روز کاهش می‌دهند. انتظار می‌رود این اقدامات به حفظ تعادل در بازار نفت کمک کند و تاثیر شوک‌های اقتصادی غیرمنتظره را به حداقل برساند.

تولید کشورهای عضو اوپک در ماه ژوئیه ۲۰۲۴ حدود ۱۸۵ هزار بشکه در روز افزایش یافت و مجموع آن را به ۲۶.۷۴۶ میلیون بشکه در روز رساند. تولید ائتلاف اوپک پلاس متشکل از ۲۲ کشور نیز حدود ۱۱۷ هزار بشکه در روز افزایش یافت و مجموع تولید را در ماه گذشته به ۴۰ میلیون و ۹۰۷ هزار بشکه در روز رساند که در راس آن‌ها ۱۱ کشور به ویژه عربستان، عراق و ایران هستند.

در مجموع، تجدیدنظر نزولی اوپک در پیش‌بینی رشد تقاضای نفت نشان‌دهنده چالش‌ها وعدم اطمینان فعلی اقتصاد جهانی است. اقتصاد جهانی با عوامل زیادی مواجه است که پیش بینی مصرف هیدروکربن در آینده را پیچیده می‌کند. در این شرایط، سازمان‌های تولید و صادرات نفت باید با حفظ انعطاف‌پذیری و آمادگی برای تغییرات، خود را با شرایط جدید وفق دهند.