یادداشت
نگاهی از دریچه دوربین ایرانی به عکس تاریخی ترامپ؛ از ثبت تاریخ جلوگیری نکنید
حادثهای نظیر ترور نافرجام ترامپ میتواند در هر کشوری رخ دهد، اما نحوه برخورد با عکاسان خبری در این موقعیتها بسیار متفاوت است. آزادی عمل عکاسان در کشورهای دیگر نشان میدهد که اعتماد به این حرفه میتواند به ثبت تصاویر ماندگار و تاریخی منجر شود.
دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا که در یک گردهمایی انتخاباتی در پنسیلوانیا سخنرانی میکرد، ترور شد؛ سوقصدی نافرجام که جراحت وی و انتقالش به بیمارستان را به دنبال داشت.
سعید زارعیان عکاس و فعال رسانه ای با اشاره به این موضوع و آزادی عمل عکاسان در ثبت این حادثه طی یادداشتی نوشت:
پس از ترور نافرجام دونالد ترامپ و بازپخش فیلمهای مربوطه، چیزی که توجه من را به عنوان کسی که سالها رویدادهای سیاسی، ورزشی و هنری را از دریچه دوربین رصد کردهام جلب کرد و از آن لذت بردم، آزادی عمل عکاسان خبری حاضر در صحنه بود.
این عکاسان بدون هیچگونه محدودیت و مزاحمتی از طرف نیروهای حفاظتی به کار خود پرداختند و نتیجه آن، عکسهای بینظیری بود که منتشر شد. این تصاویر نه تنها لحظههای حساس و تاریخی را ثبت کردند، بلکه به مردم جهان نگاهی واقعی از آنچه اتفاق افتاده بود، ارائه دادند و جلوی پخش شایعات و گمانهزنیهای بیشتر را گرفتند.
اما در ایران، نگاههای امنیتی و محدودیتهای فراوان و گاه غیرضروری که برای عکاسان خبری در چنین مواردی و وحتی مواردی کوچکتر و پیش پا افتاده تروجود دارد، باعث میشود که این حرفهی مهم با چالشهای جدی مواجه شود و بخشی از تاریخ ثبت نشود و ناگفته بماند و برخورد با عکاسان خبری چنان امنیتی می شود که گویی ما خودی نیستیم و حضورمان، منافی امنیت ملی است! این نگاه محدودکننده نه تنها مانع از ثبت تصاویر تاریخی میشود، بلکه از ارائه واقعیتها به مردم نیز جلوگیری میکند.
عکاسان خبری دشمن نیستند، آنها با دوربینهای خود به ثبت وقایع و مستندسازی تاریخ میپردازند. در دنیای امروز و با وجود تکنولوژیهای پیشرفته، نمیتوان از پوشش خبری و تصویری جلوگیری کرد. تلاش برای محدود کردن عکاسان تنها باعث از دست رفتن فرصتهای ثبت تصاویر ماندگار و تاریخی میشود که میتواند برای آیندگان بسیار ارزشمند باشد.
حادثهای نظیر ترور نافرجام ترامپ میتواند در هر کشوری رخ دهد، اما نحوه برخورد با عکاسان خبری در این موقعیتها بسیار متفاوت است. آزادی عمل عکاسان در کشورهای دیگر نشان میدهد که اعتماد به این حرفه میتواند به ثبت تصاویر ماندگار و تاریخی منجر شود. عکسهای گرفته شده از این حادثه در تاریخ آمریکا و حتی جهان ماندگار خواهند شد و آیندگان از طریق این تصاویر به درک بهتری از واقعیتهای آن روز دست خواهند یافت.
در ایران نیز باید با ایجاد فضایی آزاد و امن برای عکاسان خبری، از ثبت وقایع مهم تاریخی حمایت کرد. این تصاویر نه تنها به مردم کمک میکنند که واقعیتها را بهتر درک کنند، بلکه به ماندگاری تاریخ کشور نیز کمک میکنند. برخورد غیرمنصفانه و محدودکننده با عکاسان، نه تنها به ضرر این حرفه است، بلکه به تاریخ کشور نیز آسیب میزند.
این نه یک تقاضای شخصی و صنفی بلکه یک درخواست اجتماعی است که به عکاسان خبری به چشم همکاران تاریخنگار نگاه کنیم و از آزادی عمل آنها در ثبت وقایع لذت ببریم. تصاویر آنها، خاطرات و تاریخ ما را میسازند و به آیندگان انتقال میدهند. از ثبت تاریخ جلوگیری نکنید، به عکاسان خبری اعتماد کنید و از نتیجه کارشان لذت ببرید.
بیشتر بخوانید: