عمومی
عجیبترین فتواهایی که در ماه رمضان صادر شده است
الیوم السابع نوشت: فتاوای نادر و غریبی در ارتباط با ماه مبارک رمضان وجود دارد که صاحبان و حامیان آنها هر سال پیش از ماه رمضان برای بازنشر آنها در این ماه مبارک تلاش می کنند.
به گزارش اصلاحات نیوز به نقل از الیوم السابع، « علی رغم اینکه این فتاوی جنجال های گسترده ای به پا کرده، اما در سالهای اخیر به شدت در محافل مختلف گسترش یافته است. در اینجا به عجیب ترین آنها اشاره می شود:»
«حرام بودن تماشای سریال های تلویزیونی»
براساس گزارش این وبسایت مصری، «یکی از عجیبترین فتاوای جریان سلفی در مصر فتوای مربوط به تحریم تماشای سریالهای تلویزیونی در ماه مبارک رمضان است. در اینجا به فتوای محمود لطفی از شخصیت های برجسته سلفی اشاره می کنیم که تماشای سریال های تلویزیونی در ماه مبارک رمضان را حرام اعلام کرده بود.»
براساس این گزارش، «لطفی در این باره گفته بود: «تماشای سریال های تلویزیونی در ماه رمضان مکروه و به حرام نزدیکتر است.» او همچنین گفته بود: «روزه، خودداری از برخی امور در زمانی مشخص است و اگر مسلمانان روزه مقبولی می خواهند باید بودجه غذا و نوشیدنی را به حداقل دو سوم کاهش دهند و تماشای فیلم ها و سریال ها برای آنها مکروه و به حرام اقرب است.»
«خروج زنان از خانه در ماه رمضان جایز نیست»
یکی از عجیب ترین فتاوای گروه تروریستی داعش که در دوران اشغال بخش هایی از سوریه و عراق صادر کرد، این بود که بیرون آمدن زنان روزه دار از خانه ها ممنوع است حتی اگر نقاب به چهره داشته باشند. »
براساس این گزارش، بهانه و ادعای داعشی ها برای صدور این فتوا این گونه بود که «مسلمان اگر زنی را ببیند، روزه اش باطل می شود بنابراین اگر زنان مجبور باشند از خانه بیرون بروند باید این کار را بعد از نماز مغرب به همراه محرم خود انجام دهند.»
«تحریم خوردن سمبوسه در ماه رمضان»
«حرام بودن خوردن سمبوسه در ماه رمضان» یکی دیگر از فتاوای عجیبی بود که توسط گروه افراط گرای «الشباب المجاهدین» در سومالی صادر شده بود. ادعای این گروه برای تحریم خوردن سمبوسه این بود:« چون سمبوسه حاوی ضلع هایی شبیه به ضلع های ثاثوث مقدس(تثلیث) است، خوردن آن جایز نیست.»
«روزه ماه رمضان فقط بر ثروتمندان واجب است»
یکی دیگر از این فتاوای عجیب را «مصطفی راشد» مفتی ااسترالیا صادر کرده و مدعی شده بود:«روزه ماه رمضان بر همه مسلمانان واجب نیست و فقط بر ثروتمندان واجب است.»
او در این باره گفته بود: «کسی که به دلیل روزه گرفتن عصبانی می شود و نمی تواند کار کند، روزه بر او واجب نیست و باید فقط مسکن را اطعام کند.»
راشد مدعی شده بود:«روزه به خودی خود هدف نیست بلکه هدف از روزه این است که ثروتمند، از طریق روزه گرفتن، فقیر را درک کند… روزه گرفتن یک فریضه نیست.»
