در زمان پهلوی مردم از نعمت آب، برق، گاز، تلفن، مسکن و… بی‌بهره بودند

ارگان مطبوعاتی وابسته به سپاه در سرمقاله امروز خود روایت‌ها از شرایط کشور در دوران پهلوی تحریف شده دانسته و نوشته است: خط تحریف در جنگ روایتگری، برای فریب مردم ایران به ویژه جوانان کشور با استفاده حداکثری از کم‌کاری و غفلت ما در جهاد تبیین و روشنگری، در یک وارونه‌نمایی آشکار و مقایسه‌ای افراطی و دروغین، به تطهیر حکومت پهلوی و سیاه‌نمایی مطلق جمهوری اسلامی پرداخته است. اوج هنر تحریف‌گران در این است این وارونه‌نمایی در شرایطی شکل گرفته که اوضاع اقتصادی در زمان طاغوت پهلوی آن‌قدر نامساعد بوده که به باور کارشناسان به هیچ وجه امکان وارونه‌نمایی و تطهیر آن وجود نداشته است.

بنابر گزارش دیده بان ایران؛ روزنامه جوان در ادامه به مقایسه شرایط اجتماعی و اقتصادی کشور در دوران پهلوی و اکنون پرداخته و عنوان کرده است: ما به مردم نگفته‌ایم که ضریب جینی در دهه پایانی حکومت پهلوی در مقیاس بین صفر و یک حتی از نیم هم عبور کرده و کشور را به سرزمین ارواح و مردگان تبدیل کرده بودند. ما به مردم نگفته‌ایم که حتی در تهران (به‌عنوان پایتخت) مردم از نعمت بهداشت و سلامت، دانش و سواد، حداقل‌های زندگی و… بی‌بهره بودند.
در ادامه این سرمقاله گفته شده: ما به مردم نگفته‌ایم که ایران در بین حدود ۲۰۰ کشور در رتبه ۱۴۷ در شاخص‌های توسعه انسانی بوده و مردم قادر به خرید هیچ یک از اقلام مورد نیاز یک زندگی حداقلی هم نبودند. این رتبه در حال حاضر با جمعیت سه‌برابری نسبت به زمان طاغوت و با تقلیل درآمد نفتی به یک هفتم به برکت تلاش‌ها و مجاهدت‌های نیرو‌های انقلابی به ۷۶ رسیده است. بله ما نگفته ایم که در ایران ۳۰ تا ۳۵ میلیون نفری دوران طاغوت و با تولید و فروش روزانه بیش از ۷ میلیون بشکه نفت، حتی در تهران هم بسیاری از مردم از نعمت آب، برق، گاز، تلفن و… بی بهره بودند. برای پخت و پز از والر و علاءالدین و برای گرم کردن خانه از کرسی استفاده می‌کردند، نگفته ایم که ساکنین پایتخت کشور هم آب را از تلمبه‌ها و فشاری‌های سرکوچه‌ها استفاده می‌کردند و نگفته‌ایم که تهران به محل موش‌ها و زباله‌ها شبیه‌تر بود تا محل زندگی مردم. چه رسد به شهر‌های دیگر؛ و نگفته ایم که بیش از ۳۰ هزار روستا از نعمت راه، برق، گاز بی بهره بودند. این ضعف ماست که به مردم نگفته ایم که حدود ۵۰ درصد خانوار‌های شهری، فقط در یک اتاق زندگی می‌کردند و قدرت تهیه خانه مستقل را نداشتند. ما کوتاهی کرده ایم و به مردم نگفته ایم که سهم مردم ایران حتی به ۱۰درصد از ۱۷۶ شاخص توسعه انسانی هم نمی‌رسید.
چقدر تلخ است که به مردم نگفته ایم که در نابرابری سطح زندگی دوران طاغوت نسبت درآمد ۱۰درصد ثروتمند‌ترین به ۱۰درصد فقیر‌ترین افراد جامعه براساس آمار‌های معتبر بانک مرکزی (در آن زمان) از عدد ۳۳ هم عبور کرده و به شکل فاجعه انسانی ظهور و بروز پیدا کرده و حدود ۹۰درصد شرکت‌ها و اقتصاد کشور تنها در اختیار ۴۵ خانواده بود. و، اما از افتخارات غرورانگیز جمهوری اسلامی حرکت در راستای توزیع عادلانه ثروت عمومی کشور است و صدالبته تا رسیدن به وضع مطلوب و رساندن ضریب جینی به پایین‌ترین حد ممکن هنوز راه نرفته بلندی فراروی ماست. دستاورد‌های اقتصادی در جمهوری اسلامی (حداقل در سه حوزه «ضریب جینی»، «توزیع عادلانه ثروت عمومی و برخورداری آحاد مردم از آن‌ها» و «شاخص‌های توسعه انسانی») جدای از مباحث کمی، یک بعد دیگر نیز داشته است که شاید کمتر به آن پرداخته شده و آن تغییر جهت‌گیری‌ها و چرخش به سمت مردم و حمایت از اقشار فرودست، سیاست جمهوری اسلامی در عرصه‌های مختلف بوده است و همین موضوع در تعمیق و استحکام رابطه مردم و نظام جمهوری اسلامی آثاری غیر قابل چشم‌پوشی داشته است. درگام دوم انقلاب، در حوزه‌هایی مثل «خودکفایی و تأمین معیشت مردم»، «تولیدمحوری و تلاش برای عبور از اقتصاد نفتی»، «توسعه انسانی»، «درآمد سرانه»، «اقتصاد دانش‌بنیان» و… جمهوری اسلامی صاحب ادبیاتی منحصر به فرد است که چارچوب‌های آن در سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی طراحی شده و چشم انداز روشنی را تصویر کرده و چراغ امید را در دل مردم روشن ساخته است.