بتهوون ایران درگذشت!

علی اکبرپور (علی اکبرپور اسطلخی) (زادهٔ ۹ فروردین ۱۳۱۳ روستای سیاه اسطلخ، رشت _ درگذشتهٔ ۲۷ دی ۱۴۰۱) موسیقی‌دان، آهنگساز و نوازندهٔ اهل ایران بود. وی عضو موسسه هنرمندان پیشکسوت و به «بتهوون ایران» مشهور بود.مجموعه «نغمه‌های زندگی»، «سوئیت‌ها» و «سمفونی‌ها» قطعه‌های گوناگون برای «ویولن»، «فلوت»، «نی» و «پیانو» از جمله آثار بی‌کلام اوست. او با ارکسترهایی نظیر «باربد»، «نکیسا» و ارکسترهای بزرگ رادیو و تلویزیون همکاری داشت.

کاسعلی اکبرپور اسطلخی معروف به علی اکبرپور در ۹ فروردین ۱۳۱۳ در روستای سیاه اسطلخ رشت متولد شد. او تحصیلات ابتدایی خود را در شهر رشت سپری کرد. اولین استاد او در فراگیری ساز ویلن «موسیو یِرواند» بود. وی از سن ۱۳ یا ۱۴ سالگی در «رادیو بی‌سیم» رشت به اجرای ویلن می‌پرداخت. او در نوجوانی به استخدام ارتش درآمد و در «ارکستر ارتش» نوازندگی و آهنگسازی می‌کرد. از دیگر استادان او می‌توان به «کیهان دیوان بیگی» و «رکن الدین نژند» اشاره نمود.
اکبرپور در سال‌های جوانی یک ارکستر تشکیل داد که در رادیو رشت به اجرای موسیقی می‌پرداخت. «غلامحسین بنان» در سال ۱۳۳۴ با آن ارکستر برنامه داشته‌است. وی در آن ایام با خوانندگانی همچون: «ناصر مسعودی»، «منصور فانی»، «نادر گلچین» و «فریدون پوررضا» به عنوان آهنگساز، رهبر ارکستر و نوازنده همکاری داشته‌است.
«ابراهیم روحی‌فر»، «والودیا تارخانیان»، «اقدس پورتراب»، «محمود کریمی»، «حسن رادمرد»، «رحمت‌الله بدیعی»، «توماس کریستین داوید»، «مصطفی کمال پورتراب»، «حسین دهلوی»، «فرهاد فخرالدینی» و احمد پژمان از دیگر موسیقی‌دانانی بوده‌اند که در آموزش موسیقی به «علی اکبرپور» نقش داشته‌اند. وی در سال ۱۳۵۰ یا ۵۱ موفق به دریافت لیسانس در رشته آهنگسازی از هنرکده موسیقی ملی شد و در دانشگاه نظامی به تدریس موسیقی مشغول گشت.