باقری: ما هنوز عضو برجام هستیم، دنبال توافق جدیدی هم نیستیم

علی باقری‌ کنی، سرپرست وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در مصاحبه با شبکه خبری سی‌ان‌ان در پاسخ به سوال خبرنگار این رسانه آمریکایی در ارتباط با مذاکرات رفع تحریم‌ها و اظهارات اخیر وی در این ارتباط، گفت: هدفی که ما در این زمینه تعقیب می‌کنیم، احیای توافق سال ۲۰۱۵ است. ما به دنبال توافق جدیدی نیستیم.

به گزارش ایسنا، بخشهایی از گفت و گوی باقری را در ادامه می خوانید:

همان‌طور که می‌دانید، جمهوری اسلامی ایران بلافاصله پس از ترور ژنرال سلیمانی، موضوع پیگیری حقوقی و قضایی این ترور را آغاز کرد؛ هم در دادگاه‌های داخلی ایران و هم از طریق استفاده از ظرفیت‌های حقوقی و قضایی بین‌المللی برای تحت پیگرد قرار دادن آمران، عاملان و مباشران این ترور. لذا، جمهوری اسلامی ایران از همه ظرفیت‌های قانونی، چه در عرصه داخلی و چه در عرصه بین‌المللی استفاده خواهد کرد تا عدالت در این پرونده حاکم شود.
فکر می‌کنم نکات مورد اشاره شما به مسائل داخلی آمریکا و اختلافات موجود بین جناح‌ها و جریان‌های داخلی آمریکا، ارتباط دارد.
جمهوری اسلامی ایران صرفاً از سازوکارهای حقوقی و قضایی قانونی داخلی و بین‌المللی برای احقاق حقوق خود و همین‌طور به دست عدالت سپردنِ آمران، عاملان و مباشران این ترور جنایتکارانه استفاده کرده و خواهد کرد.
همه می‌دانند که درگیری در جنوب لبنان ریشه‌ در جنایت صهیونیست‌ها در غزه دارد. در طول بیش‌از ۹ ماه گذشته، به‌خاطر استمرار جنایت و نسل‌کشی توسط صهیونیست‌ها در غزه، حوزه‌های مختلف مقاومت در منطقه علیه صهیونیست‌ها فعال شده است.
لذا، هر زمان که جنایت صهیونیست‌ها در غزه پایان یابد، بدیهی است که می‌شود انتظار داشت که مقاومت در دیگر عرصه‌ها اقدامی انجام ندهد. اما تا زمانی که جنایت و نسل‌کشی صهیونیست‌ها در غزه ادامه داشته باشد، قاعدتاً این حق مقاومت است که بر اساس مصالح خود اقدام کند.
ما به‌عنوان جمهوری اسلامی ایران هیچ‌گاه از تشدید تنش در منطقه و تسری درگیری از غزه به خارج از غزه استقبال نکرده و نمی‌کنیم. اما این صهیونیست‌ها هستند که بارها لبنان را تهدید کرده‌اند.
به نظر می‌رسد که عدم موفقیت‌ها و ناکامی‌های صهیونیست‌ها آن‌ها را به این سمت می‌کشد که با تسری‌بخشی تنش به دیگر مناطق، ناکامی‌ها و عدم موفقیت‌های خودشان در غزه را جبران نمایند. اما این به‌اصطلاح رویکرد صهیونیست‌ها، یعنی تسری درگیری و تنش به دیگر مناطق در سطح منطقه، یک خطای راهبردی است که قطعاً نه‌تنها سودی برای صهیونیست‌ها نخواهد داشت، بلکه آن‌ها را وارد مخاطرات جدی خواهد کرد.
جنایتی که صهیونیست‌ها در طول ۹ ماه گذشته انجام داده‌اند هیچ‌گاه نتوانست شرایط را به نفع صهیونیست‌ها رقم بزند. هرچه جنایت صهیونیست‌ها بیشتر شد، شرایط بیشتر به ضرر آن‌ها تغییر پیدا کرد. قبل از ۷ اکتبر، هیچ‌گاه چنین انسجام و هم‌افزایی میان جریان‌های مقاومت در سطح منطقه وجود نداشت؛ اما اکنون وجود دارد.
پیش از ۷ اکتبر، هیچ‌گاه از سوی عراق یا یمن تهدیدی متوجه اسرائیلی‌ها نبود، اما پس از هفت اکتبر این اتفاق افتاده است. قبل از ۷ اکتبر هیچ‌گاه تهدید مستقیمی از طرف جمهوری اسلامی ایران علیه رژیم صهیونیستی نبود، اما پس از این‌که صهیونیست‌ها به سفارت ایران در دمشق حمله کرده و چند تن از فرماندهان عالی‌رتبه ایرانی را به شهادت رساندند، مجبور شدند پذیرای موشک‌های ایرانی در داخل سرزمین‌های اشغالی باشند.
لذا، در طول این ۹ ماه هرچه جنایت صهیونیست‌ها استمرار پیدا کرده یا تشدید شده، تهدیدات علیه آن‌ها عینی‌تر شده است. لذا، هرچه از این مقطع زمانی به جلوتر برویم، امکان دارد ظرفیت‌های جدید دیگری علیه صهیونیست‌ها در سطح منطقه فعال شود. لذا، تنها راهی که می‌تواند صهیونیست‌ها را از مواجهه با مخاطرات بیشتر نجات بدهد، توقف جنایت و نسل‌کشی در غزه است.
ببینید، چرا من و شما این‌جا بنشینیم و درباره مردم فلسطین تصمیم بگیریم؟ چرا دموکراسی برای مردم آمریکا خوب و راه‌حل باشد، برای مردم دیگر کشورها و مناطق، خوب و راه‌حل باشد، اما برای مردم فلسطین راه‌حل نباشد؟
چرا اجازه ندهیم که مردم فلسطین خودشان درباره آینده خودشان تصمیم بگیرند؟ ما پیشنهادمان این است که همه‌پرسی با مشارکت همه مردم فلسطین برگزار شود؛ چه آن‌هایی که اکنون در داخل سرزمین‌های اشغالی هستند، چه آن‌هایی که به‌خاطر فشار صهیونیست‌ها مجبور شدند سرزمین‌های اشغالی را ترک نمایند؛ چه مسلمان، چه مسیحی و چه یهودی در این همه‌پرسی شرکت کنند و درباره آینده کشور و سازوکارهای سیاسی خود تصمیم بگیرند. این مردم فلسطین هستند که حق دارند درباره سرنوشت خودشان تصمیم بگیرند، نه دیگران.
هر کسی که متعلق به سرزمین اصلی فلسطین است؛ نه یهودی‌ها یا کسانی دیگری که وارداتی هستند به سرزمین های اشغالی، بلکه هر کسی که متعلق به سرزمین اصلی فلسطین است، آن‌ها می‌توانند در مورد سرزمین خودشان تصمیم بگیرند.
چرا باید در نیویورک، واشنگتن، بروکسل یا جای دیگر دنیا در مورد مردم فلسطین تصمیم گرفته بشود؟ چه کسی چنین حقی را به دیگران داده است؟ آیا مردم فلسطین چنین حقی را به کسانی که در نیویورک نشسته‌اند داده‌اند تا برای آنان تصمیم بگیرند؟ چرا اجازه نمی‌دهیم مردم فلسطین خودشان درباره آینده خودشان تصمیم بگیرند؟ این به نظر من منطقی‌ترین، دموکراتیک‌ترین و پایدارترین راه‌حل است.
من و هیچ‌ شخص دیگری در ایران درباره توافق جدید صحبت نکرده و نمی‌کند. ما یک توافقی داریم که در سال ۲۰۱۵ منعقد شده است، این توافق با موافقت ایران و ۱+۵ نهایی شد. آمریکا از این توافق کنار کشید و باعث شد توافق صدمه ببیند. ما هنوز عضو برجام هستیم. آمریکا هنوز به برجام نتوانسته است برگردد، لذا هدفی که تعقیب می‌کنیم، احیای توافق سال ۲۰۱۵ است. ما به دنبال توافق جدیدی نیستیم.
ما در موضوع هسته‌ای تلاش‌مان این است که از همه ظرفیت‌هایی که در چارچوب معاهده ام‌پی‌تی و توافقنامه پادمان برای جمهوری اسلامی ایران فراهم است، استفاده کنیم. نیازی نداریم که به ظرفیت‌های خارج از چارچوب معاهده ام‌پی‌تی یا توافق‌نامه پادمان فکر کنیم.
این فتوای رهبری ایران است؛ رهبری ایران، هم عالی‌ترین مرجع دینی در ایران است و هم عالی‌ترین مرجع حکومت ایران است. لذا دستور و فتوایی که ایشان صادر می‌کنند برای تمامی اجزای حکومت لازم‌الاجراست، و هیچ‌کس نمی‌تواند از آن تخطی کند و نخواهد کرد.
صحبت‌هایی بین دو طرف برای سفر سران دو کشور به تهران و ریاض انجام گرفته است و این مسئله در دستور کار وزارت خارجه‌های دو کشور قرار دارد و در دست پیگیری است.در سطح سران هنوز سفری انجام نشده است، اما این موضوع هم در دستور طرف ایرانی و هم طرف سعودی قرار دارد.
در واقع عبارت تندرو یا میانه‌رو چیزهایی است که در چارچوب دسته‌بندی‌های سیاسی غرب تعریف می‌شود؛ ما در ایران چیزی تحت عنوان تندرو و میانه‌رو نداریم. افکار مختلفی برای اداره حکومت وجود دارد و این یک واقعیت است، اما تندرو یا غیرتندرو نداریم. قاعدتاً این امر نشان‌دهنده آزادی، دموکراسی و نشاط سیاسی در ایران است که مردم می‌توانند بر اساس اولویت‌هایی که تشخیص می‌دهند، افراد یا جریان‌های گوناگونی را در دوره‌های زمانی مختلف برگزینند؛ این واقعیت چیزی‌است که آمریکایی‌ها و برخی کشورهای غربی نمی‌خواهند باور کنند.
دموکراسی در ایران یک واقعیت است و الزامات و اقتضائات خود را دارد. ما به این دموکراسی افتخار می‌کنیم و به آن می‌بالیم. طبیعی است که این دموکراسی باعث رشد و پیشرفت کشور و ملت ما خواهد بود.
ایشان به این تعبیری که شما اشاره کردید رد صلاحیت نشده‌اند؛ چراکه ایشان قبل از انتخابات ریاست جمهوری به‌عنوان نماینده پارلمان مشغول انجام وظیفه بوده‌اند، و چندین دوره هم در پارلمان حضور داشته‌اند. جناب آقای پزشکیان قبلاً نماینده مجلس بودند، مدتی بعد هم نامزد انتخابات ریاست جمهوری شدند. ایشان در حال حاضر رئیس جمهوری اسلامی ایران و در واقع رئیس کشور من هستند؛ همه مردم ایران ایشان را به‌عنوان رئیس جمهور می‌پذیرند و قبول دارند.
آقای رئیس‌جمهور مسئول اصلی اجرای قوانین در کشور هستند. قطعاً ایشان در چارچوب قوانین جمهوری اسلامی ایران کشور را اداره خواهند نمود. قوانین مختلف در حوزه‌های مختلف قاعدتاً مد نظر همه خواهد بود، و همه باید آن را قبول کنند؛ این یک امر طبیعی است.
ایشان نگفته‌اند که قانون اجرا نشود. اگر کسی در هر جایگاهی هم باشد که آن قانون را درست یا کامل نداند و یا به‌صورت ناقص بداند، قاعدتاً در یک جامعه دموکراتیک باید به دنبال تغییر قانون از مسیر قانونی بود.
ما در قانون اساسی قبلی‌مان، هم رهبری بود و هم شورای رهبری. اما از چند دهه قبل که قانون اساسی ما ترمیم شد، شورای رهبری از قانون اساسی حذف شد و صرفاً یک فرد به‌عنوان رهبر عالی ایران در جایگاه عالی اداره کشور قرار گرفت. لذا، اکنون چیزی تحت عنوان شورای رهبری در قانون اساسی‌ نداریم.
همان‌طور که صراحتاً عرض کردم؛ ما صرفاً از چهارچوب‌ها و سازوکارهای حقوقی و قضایی داخلی خودمان و سازوکارهای حقوقی و قضایی بین‌المللی برای اجرای عدالت در مورد آمران، عاملان و مباشران ترور سردار سلیمانی استفاده کرده و استفاده خواهیم کرد.
عرض کردم؛ ما فقط از سازوکارهای حقوقی و قضایی قانونی داخلی و بین‌المللی استفاده کردیم و خواهیم کرد. این حق ما است. آمریکایی‌ها به صراحت اعلام کرده‌اند که فرمانده عالی نظامی ایران را ترور کردند. طبیعی است که ما به این ترور باید رسیدگی کنیم و کسانی که در این عرصه متهم هستند، باید توسط دادگاه صالحه محاکمه و بر اساس حکم دادگاه مجازات شوند.