جنجالِ نامه ی خسرو معتضد به صدف طاهریان و حواشیِ طنزِ پس از آن!

1 پاسخ

1. 

   بهلول

   09 آبان 1396 در 19:21

   تو چرا استریپ نکنی که از ذلت خدمت رهایی یابی، ای ندیم بادمجان!

   پاسخ
2. 

   حم

   18 آبان 1395 در 01:22

   سلام بر دوستان طنزپرداز، وقتی صحبت طنز می‌شود، زنده‌یاد صابری به‌ذهن‌ها متبادر می‌گردد. ایشان که می‌دانید از توفیق پیشینه‌ی کار طنز داشتند، در ستون کوچکی در سمت راست ص. ۳ روزنامه‌اطلاعات، بسیار خوش درخشید و کار خویش را تا ماه‌نامه و هفته‌نامه‌ی گل آقا ادامه داد. که در آن‌ها درباره‌ی شخصیت‌های بزرگی چون؛ مرحوم جناب دکتر حبیبی؛ از نوادر ایران‌شناسی و ادب معاصر، که معاونت اول رییس جمهوری در برابر آن شخصیت علمی ایشان هیچ محسوب می‌شد، طنز کار می‌کرد. و اما به‌خوبی تفاوت طنز با استهزا را می‌دانست و از غلطیدن در آن، به‌جد اجتناب می‌نمود. در تاریخ‌شناسی معاصرمان مگر چند بزرگانی چون دکتر معتضد داریم، طنز آن نیست که به کسی چیزی را که از آن کنار بوده منتسب نمود، حرفی و عمدتاً کاری را که فردی انجام داده را می‌توان به‌شکل طنز ارائه داد. نه این‌که از خود مواردی را به سوژه‌ای که می‌خواهد روی وی کار شود منتسب نمود. خاطرم هست در دولت بل‌بشوی پیشین مزاحمتی گویا برایشان در فرودگاه شیراز ایجاد کرده بودند. آن کار را که خدایی نخواسته ادامه نمی‌دهید. بنده در کنفرانس‌ها و سمینارهایی که دکتر برنامه‌ای داشتند افتخار حضور داشته‌ام. طوری باید اگر می‌خواهیم در مورد چنین شخصیت‌های علمی کار طنز کنیم که از غلطیدن به وادی‌های استهزا، استحقار، و نیز شائبه‌ی حسد بر مقام علمی ایشان بری باشد. این کار شما ممکن است چنین برداشت شود که در دفاع از یک آدم نگوییم بی؛ کم شخصیت، که حالا ممکن است بیش‌تر هم شهره باشد که اشتهار هیچ نشانی از هیچ برتری‌ای نیست، استاد مسلمی را مورد حجمه قرار می‌دهید. سیمای ما افتخار برنامه‌ی پربار دکتر عالمی را به‌خاطر بی‌ادبی یک کسی که خیال می‌کرد کار طنز می‌کند از دست داد. همان‌طور که دویست ما در نظر قبلی فرموده‌اند؛ برای چنین کار هنری‌ای الزاماً نباید از حیطه‌ی اخلاق خارج شد. و باز به‌درستی نوشته‌اند این عمل مستهزئین را آسیب خواهد زد.

   پاسخ
   • 

     raha84

     03 آذر 1395 در 22:00

     شما معتضد رو از نوادر تاریخ شناسی میدونید؛ یا جن و یا بسم الله… پس یا من خیلی داغونم یا شما بسیار پرت- این رانت خوار رسانه ای که بادنمای بزرگیه, همون کسیه که قبل از انقلاب چنان مدح جناب شاه رو تو روزنامه های وقت می نوشت, و استنادات و افتخارات این نادره ی دوران ها موجوده که فکر آدم سوت می کشه.
     بعدم اوون زنگ تاریخش قصه پردازیه چون تاریخ تا جایی که من دنبال کرده و میکنم چیز دیگه ایه با رویکردهای ۳ یا ۴ گانه معطوف به رویدادهای گذشته….
     این نیز بماند

     پاسخ
3. 

   نام شما...

   17 آبان 1395 در 14:03

   اقای معتضد ‘نورد میخ اهنین در سنگ

   پاسخ
4. 

   علی

   16 آبان 1395 در 10:21

   درسته که برای شخصیت معتضد ارزشی قایل نیستم اما تخریب وی بدین شکل بی تقوایی و اعراض از مبانی اخلاقی است و عوارض معکوس برای استهزا کنندگان خواهد داشت

   پاسخ