تاجزاده : رییس جمهور نظامی نه تنها وضعیت اقتصادی مردم را بهتر نمی‌کند که باعث بسته‌تر شدن فضای سیاسی و فرهنگی و اجتماعی کشور می‌شود

به گزارش اصلاحات نیوز سید مصطفی تاج‌زاده فعال سیاسی اصلاح‌طلب در گفت‌وگو با اصلاحات نیوز مطرح کرد رئیس جمهور آینده به نظر من باید یک چهره ملی باشد و از درون یک انتخابات رقابتی و پرشور بیرون بیاید و بتواند کابینه وحدت ملی را تشکیل بدهد تا همه را مشارکت بدهد در اداره کشور و از آن طرف هم با پشتوانه رأی اکثریت ملت بتواند حقوق ملت ایران را در عرصه بین‌المللی مطالبه و برآورده کند و در مذاکرات احتمالی با آمریکا از موضع قدرت حاضر شود درست مانند اتفاقی که در سال ۹۲ رخداد رخداد و دولت روحانی توانست با اتکا به یک انتخابات پرشور و رأی قابل توجه شهروندان مذاکرات را به سرانجام برساند .

تاجزاده در ادامه گفت: با توجه به مشکلات بسیار زیادی که در داخل کشور وجود دارد و با توجه به برخی از گسست ها و پراکندگی‌های موجود نقش رئیس جمهور آینده نقش ویژه‌ای است در حفظ انسجام ملی و تقویت آن دارد . درست است که رئیس جمهور به‌هرحال با یک گرایش خاص و از یک جناح خاصی پیروز می‌شود و در کشورهای دموکراتیک ما گریزی از این موضوع نداریم اما در نهایت عملکرد فرد است که بعد از پیروزی باید یک عملکرد ملی و جامع باشد تا بتواند با استفاده از مشارکت خود مردم به مصاف مشکلات برود و هم با اتکا به رای مردم در عرصه بین‌المللی حضور به عمل برساند.

این فعال سیاسی اصلاح طلب ادامه داد؛ اگر انتخابات مانند سال ۹۸ باشد که راهبرد کلی نظام انتخاب تضمینی به قیمت مشارکت حداقلی مردم باشد اصلاح‌طلبان قطعاً در انتخابات نمی‌توانند نقش مؤثری ایفا بکنند و حرفی برای زدن نخواهند داشت و پاستور در اختیار اقتدارگرا ها قرار خواهد گرفت، شبیه به همین که مجلس یازدهم تقریباً به طور مطلق در اختیار این جریان قرار گرفت که متأسفانه با وجود رای ۱۵ درصد مردمی اما اکثر صندلی های قدرت در کشور را در اختیار دارند.

وی در ادامه گفت: اگر منظور از رئیس جمهور نظامی آن چیزی است که در این دوره مطرح شده و عبارت از این هست که نظامیان باید کابینه را در دست بگیرند تا مشکلات کشور را حل بکنند، در این صورت خیلی بدبین هستم برای این که معتقدم نه در عرصه داخلی می‌توانند مشکلات اقتصادی جامعه رو به طور جدی حل بکنند و نه در عرصه بین‌المللی می‌توانند در پشت میز مذاکره بنشینند و از حقوق و منافع ملت ایران پاسداری کنند بعلاوه نظامیان هر وقت که حکومت تشکیل بدن نتیجه قهری و اجتناب‌ناپذیر آن کاهش شفافیت و افزایش تعارض منافع و بیشتر شدن فساد هست و طبیعتاً بالا رفتن میزان انسداد و اختناق هست یعنی به لحاظ سیاسی و فرهنگی و اجتماعی بدون تردید فضا بسته‌تر خواهد شد بدون این‌که مشکلات اقتصادی حل شود و بدون این‌که ما در عرصه بین‌المللی بتوانیم شاهد گشایش هایی باشیم که نتیجه آن بهبود وضعیت اقتصادی کشور باشد.

تاجزاده مطرح کرد: در برخی از کشورها نظامیان به رغم ایجاد انسداد سیاسی توانستند به لحاظ توسعه اقتصادی گام‌هایی بردارند اما متأسفانه نظامیانی که امروز در ایران قصد تسخیر پاستور را دارد و می‌خواهند که قوه مجریه را همانند دولت قوه مقننه به‌طور کامل در دست خودشان بگیرند و اساساً نگرش بدبینانه به توسعه دارند و درست مثل مجلس یازدهم بر همان مسیر حرکت کنند و درحقیقت قصد آن دارند که با گرفتن پاستور به قول خودشان رگه‌های غرب‌گرایی را که عبارت است از مرزهای باز در عرصه بین‌المللی و همین‌طور فضای باز در داخل کشور رو باهاش مقابله بکنن مدل مطلوب آن‌ها چیزی مثل کره شمالی است که هم این روزها هم به زبان می‌آورد و گاهی متأسفانه حتی از یمن سخن می‌گویند و این‌که یمن نمونه موفقی بوده ببینید چگونه توانسته عربستان را با مشکلات اساسی مواجه کنه و اصلاً به روی خود نمی‌آورند که بر ملت یمن و کشور یمن چه آمده همچنان که مدل سوریه را موفق می‌دانم یعنی به صرف این‌که حکومت حزب بعث استمرار یافته این رویه را موفقیت آمیز می‌دانند و اصلاً توجه ندارند که کشور سوریه چه ضرباتی و زیان‌هایی را تحمل کرده و از اون طرف ملت سوریه چه بر سرش اومده بهرحال این نیروهایی که الان به‌عنوان نظامیان خیز برداشتند تا پاسدار رو بگیرند به‌هیچ‌وجه با توسعه اقتصادی بر سر مهر نیستند و اساساً هم لفظ توسعه را و هم مبنای توسعه را غربی می‌داند و می‌خوانند و میخواهند با گرفتن پاستور این خطر را از ایران دور بکنند! و به قول خودشون یک اقتصاد مقاومتی که منظور نظامیان از اقتصاد مقاومتی اقتصادی بسته و در خود فرورفته است و به لحاظ سیاست خارجی هم به نظرم همچنان به دنبال این خواهند بود که ایران باید حرف اول در منطقه بزند و عربستان و ترکیه و مصر پشت سر بگذارد بازهم بی‌توجه به این‌که پیامد چنین راهبردی در وضعیت اقتصادی کشور و مردم بویژه قشرهای محروم چه خواهد بود به همین دلایل با رییس جمهور نظامی موافق نیستم اون رو برخلاف تجربه بشری در کشورهای دمکراتیک می‌دانند ،برخلاف قانون اساسی می‌دانم، و برخلاف وصیت نامه صریح بنیان‌گذار نظام و بر خلاف عقل سلیم که اگر نظامیان بیایند جایگاه خودشون رو نزد مردم از دست می‌دهند، انسجامشان مخدوش شده و کار چندانی هم برای جامعه انجام نخواهند داد.

وی گفت: مسئولیت وضعیت اسفناک کنونی با همه جناح‌ها هست و با همه نهادها اعم از انتخابی و انتصابی متأسفانه فضای بسته و نظارت استصوابی که اجازه نداده شایستگان و نیروهای مستقل بتوانند در نهادهای انتخابی حضور جدی داشته باشند موجب شده که تمام نهادهای جامعه ما به سمت ضعف حرکت کرده و هیچ کدام نتوانند کارکردی موفق از خودشان به نمایش بگذارند.
بنابراین همه آن‌ها مسئول هستند هیچ کسی نمی‌تونه و نباید از مسئولیت فرار کنه البته به دلیل این‌که در جامعه ما شکاف افتاده بین کسانی که قدرت دارند و مسئولیت ندارند و پاسخ‌گو نیستند و کسانی که پاسخ‌گو هستند ولی قدرت کافی ندارند باعث شده که یک نوع تیرگی در مسئولیت‌ها ایجاد بشه و فضای سیاسی معلوم نباشد که مسئولیت اوضاع با کی هست روشن تر بگم در حکومت های دموکراتیک وقتی حزبی در یک انتخابات آزاد رقابتی و پیروز می‌شود مسئولیت اداره کشور را به‌عهده می‌گیرد و اگر از پس مشکلات بتواند بربیاید می‌تواند ان را به نام خودش ثبت می‌کند و انتظار داشته باشی که بار دیگر انتخاب شود و اگر نتواند از پس مشکلات بربیاید طبیعتاً جای خود را به رقیب می‌دهد چنان‌که در انتخابات اخیر آمریکا عملکرد دولت ترامپ درباره مبارزه با کرونا و کویید ۱۹ به گونه‌ای بود که بخشی از آراء خودش رو از دست داد و همین منجر به شکستش شد و نکته پایانی این‌که وقتی‌که ما از پاسخ‌گویی صحبت می‌کنیم فقط این که کسی سخن‌گو داشته باشد یا خود اون مسول بیاد و با جامعه حرف بزند و توضیح بدهد و جواب سوالات منتقدین یا متن مردم را بدهد این کار لازم اما کافی نیست و پاسخ‌گویی یعنی خودرو در معرض رای و قضاوت مردم قرار دادن تا بدین ترتیب معلوم شود که آیا مثلاً مردم و اکثریت جامعه از عملکرد دولت راضی هستند یا نهژ همین‌طور از عملکرد نمایندگان مجلس !

تاجزاده در پایان بیان داشت: یکی از مشکلات ما این است که نهادهای انتصابی تقریباً بری هستند از این پاسخ‌گویی چون به صورت ثابت مسئولیت دارند و درنتیجه احساس نیاز نمی‌کنند که خود را پا به پای تحولات جامعه متحول بکنند و جواب‌گوی نیازها و خواست و مطالبات ملی باشند به‌هرحال قدرمسلم این است که این وضعیتی که الان هست شایسته ملت ایران نیست و باید تغییر بکند و ۲ راه بیشتر برای تغییر وجود ندارد یکی بازگشت به مردم و تمکین در مقابل رأی مردم و خواست مردم و مطالبات مردم و ملت را صاحب خانه دانستن و همه سیاست‌مداران را از راس تا ذیل مستأجر دانستن و میهمان دانستند که برای موقتی میان و مدت موقتی هستند و می رود، یک نگاه این هست و نگاه دیگر که اصل بر حکومت و نظر حکومت است و مردم خودشان را باید با حاکمیت هماهنگ کنند.
و اصل بر محدودیت انتخاب ملت است، مانند این جمله معروف و تلخی که اخیراً سخن‌گوی شورای نگهبان گفت؛ اگر ملت را آزاد بگذاریم به قاتل رای می‌دهند و درنتیجه برای این‌که قاتل‌ها برگزیده نشود باید روزبه‌روز از دایره انتخاب ملت بکاهند و اتکاء حکومت رو روزبه‌روز بر اقلیت قرار گیرند که البته خود اون اقلیت هم ریزش داره و این راهبرد خطرناک سر از ناکجاآباد درخواهد آورد.

/انتهای پیام