تغییرات اقلیمی از سال ۲۰۳۰ تا ۲۰۵۰ به احتمال زیاد باعث مرگ ۲۵۰ هزار نفر خواهد شد

روزنامه نیویورک‌تایمز؛ دیوید والاس ولز نویسنده سرویس آب و هوا نوشته: تغییرات اقلیمی تا چه حدی می‌تواند کشنده باشد؟ پاییز گذشته، در شماری از سایت‌های اینترنتی بحثی در مورد این موضوع درگرفت که تأثیرات مرگبار و کشنده تغییرات اقلیمی و گرمایش جهانی را از نظر کمیت چگونه باید تعیین و تعریف کرد. در آن زمان فعالی به نام راجر هالام- که در حال حاضر رهبری گروه تندروی «مصرف نفت را تمام کنید» را بر عهده دارد- به بی‌بی‌سی گفته بود که اگر دمای کره زمین دو درجه سانتیگراد از میانگین قبل از صنعتی شدن بالاتر برود، این امر عمدتاً معنای «مسئولیت انسان‌های ثروتمندتر در کشته شدن حدود یک میلیارد انسان عمدتاً فقیرتر» خواهد بود.

هالام این موضوع را از مقاله‌ مبهمی نقل کرده بود که توسط یک مهندس و یک موسیقی‌شناس منتشر شده بود و بیشتر از تأثیرات اقلیمی روی عدالت اقلیمی متمرکز بود. این ادعا به سرعت مورد استقبال و پذیرش کارشناسان امور آب و هوا قرار گرفت.با این حال، حالا دیگر مشخص شده که دو درجه گرم‌تر شدن زمین (که اکنون بسیار محتمل‌تر از چند سال پیش به نظر می‌رسد) به معنای کشته شدن یک میلیارد نفر نخواهد بود. مطمئناً یک اجماع علمی در این زمینه وجود ندارد؛ اما باید به این موضوع فکر کرد که عدد تلفات تغییرات اقلیمی چقدر باید بزرگ باشد تا واقعیت خطر پیش‌رو را نشان دهد و چه‌قدر باید کوچک باشد که قابل قبول به نظر برسد؟!

در پاسخ به این پرسش تخمین‌های زیادی منتشر شده که به رغم دقیق بودن، حتی اگر در قیاس با آن اعداد و ارقام اولیه به مراتب کمتر هم باشند، اما هنوز هم تکان‌دهنده‌اند. برخی از این حساب و کتاب‌ها به راحتی به ده‌ها میلیون نفر می‌رسد. در این میان اگر مرگ‌های زودرس ناشی از آلودگی هوا را نیز که در اثر سوخت‌های فسیلی ایجاد می‌شود در نظر بگیریم، تخمین کشته شدن صدها میلیون نفر در اثر تغییرات اقلیمی هم دور از ذهن نیست. البته همه این‌ها حدس و گمان است. تخمین مرگ‌ومیرهای اقلیمی شامل طیف عظیمی از محاسبات و پیش‌بینی‌هاست که همگی توسط ابرهای بزرگی از عدم قطعیت پوشانده شده‌اند- و در واقع این موضوع به معنای واقعی کلمه یک معمای بزرگ در حد و اندازه اقلیم‌های جهانی است، با میلیاردها متغیر انسانی و بی‌شمار متغیرهای سیاسی و زیست‌محیطی دیگر، که رسیدن به یک عدد مشخص به عنوان میزان دقیق تلفات ناشی از تغییرات اقلیمی و گرمایش جهانی مستلزم جدا کردن تأثیرات ناشی از گرمایش از مرگ و میرهای ناشی از سیستم‌های اجتماعی و محیطی است.

کالین کارلسون محقق و استاد زیست‌شناسی دانشگاه جورج‌تاون در تفسیر اخیر خود برای نشریه Nature Medicine، از فرمول چند ده ساله‌ای برای محاسبه این واقعیت آماری استفاده کرد- که گرمایش زمین از سال ۲۰۰۰ به بعد چهار میلیون نفر را در سراسر جهان به دلیل سوء‌تغذیه، سیل، اسهال، مالاریا و بیماری‌های قلبی و عروقی کشته است. همان‌طور که کارلسون اشاره می‌کند، این به این معناست که از آغاز هزاره حاضر مرگ و میر ناشی از تغییرات آب و هوایی در قیاس با مرگ و میرهای ناشی از همه موارد اضطراری سازمان جهانی بهداشت- به غیر از کووید۱۹- بیشتر بوده است. با این حال شمار ناچیزی از این مرگ‌ها از سوی خانواده قربانیان یا دولت‌های متبوعشان ناشی از تغییرات اقلیمی قلمداد شده‌اند.

وقتی به آینده نگاه می‌کنیم، بیشتر برآوردها حکایت از این دارند که تأثیرات منفی و شمار مرگ‌ومیر ناشی از تغییرات اقلیمی همراه با افزایش دمای جهانی بیشتر خواهند شد. طبق پیش‌بینی سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۱۴ تغییرات آب و هوایی از سال ۲۰۳۰ تا ۲۰۵۰ به احتمال زیاد باعث مرگ ۲۵۰۰۰۰ نفر خواهد شد. طبق تحقیقات آزمایشگاه تأثیرات اقلیمی، طبق یکی از سناریوهای انتشار کربن که به احتمال زیاد به دو درجه گرم‌تر شدن زمین تا پایان قرن منجر خواهد شد، تا آن زمان حدود ۴۰ میلیون نفر دیگر در اثر تغییرات اقلیمی کشته خواهند شد.

/شفقنا